Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Μια ζαχαρένια συνταγή" έρχεται την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη!

Γεια σας!

Έχω να σας πω κάτι σημαντικό και πολύ γλυκό!
Στα ράφια των βιβλιοπωλείων κυκλοφορεί ένα βιβλίο για καλό σκοπό!

Την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου έρχεται στη Θεσσαλονίκη η Φωτεινή Κωνσταντοπούλου, η συγγραφέας που έγραψε για το Ρένιο το Ζαχαρένιο και τη ζαχαρένια συνταγή του!
Η Φωτεινή, που είναι αστυνομικός στο επάγγελμα, έγραψε ένα βιβλίο "Μια ζαχαρένια συνταγή" με την ελπίδα σε έναν καλύτερο κόσμο!

Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει   στον ΙΑΝΟ στην Αριστοτέλους στις 12μμ και εκτός από την παρουσίαση του βιβλίου με την πιο γλυκειά συνταγή θα ακολουθήσουν δραστηριότητες για τα παιδιά!




Θα πάμε σίγουρα!
Όμως πριν πάμε, ας μάθουμε λίγα πράγματα για τη "ζαχαρένια συνταγή" και τι περιλαμβάνει! Φωτεινή, βοήθησε μας!


1Ποιο είναι το μήνυμα της ζαχαρένιας συνταγής σου;
Είναι μια συνταγή με βασικό συστατικό την αγάπη και μπόλικες δόσεις αληλλεγγύης. Είναι η συνταγή που ένα βράδυ μου ψιθύρισε ο ήρωας του βιβλίου ο Ρένος ο Ζαχαρένιος. Μάλιστα μου είπε ότι με τα υλικά της ο κόσμος θα ξαναγίνει ζαχαρένιος. Κι εγώ θα ήθελα να προσθέσω στα δικά του λόγια ότι, ναι, ο κόσμος μπορεί να γίνει και να παραμείνει ζαχαρένιος, γιατί όλοι μέσα μας κρύβουμε έναν τέτοιο ζαχαροπλάστη αγάπης. Αρκεί να τον ακούσουμε και να τον αφουγκραστούμε,όταν ο συνάνθρωπος έχει ανάγκη από ένα χέρι βοηθείας, έναν καλό λόγο, μια χαμογελαστή καλημέρα.
Πώς μια αστυνομικός έγραψε ένα παιδικό βιβλίο;
Όλα έχουν αφετηρία τον άνθρωπο. Το κάθε επάγγελμα έχει τη δική του αποστολή και ο άνθρωπος θα πρέπει να την υπηρετεί. Ως αστυνομικός, λοιπόν, όλα αυτά τα χρόνια, υπηρετώ τον άνθρωπο, όπως υπαγορεύει η αποστολή και το καθήκον μου, ως αστυνομικός και όπως θα έκανα ως Φωτεινή. Όσο για τα παιδιά είναι η μεγάλη μου αγάπη. Ένας πλούσιος συναισθηματικά κόσμος γεμάτος αγάπη και ειλικρίνια. 

     Η ζαχαρένια συνταγή "ετοιμάστηκε" για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό;
Η Ζαχαρένια Συνταγή ετοιμάστηκε για έναν ιδιαίτερο σκοπό. Για να στηρίξει όλα τα παιδιά που βρέθηκαν εξόριστα σε προσφυγικούς καταυλισμούς, παιδιά που βίωσαν το μαύρο χρώμα του πολέμου, παιδιά που το γαλάζιο της θάλασσας έγινε το χρώμα που ταυτίστηκε με την «τύχη» τους και να ξαναχρωματίσει τη ζωή και τα όνειρά τους.  Για το λόγο αυτό όλα τα έσοδα, από κοινού με τις εκδόσεις IANOS, θα διατεθούν για τη στήριξη της παγκόσμιας εκστρατείας Back2School της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τους πρόσφυγες, η οποία στήριζει την πρόσβαση στην εκπαίδευση των παιδιών – προσφύγων σε όλο τον κόσμο. 
Τι θα απολαύσουν μικροί και μεγάλοι στην παρουσίαση του βιβλίου σου στον ΙΑΝΟ στη Θεσσαλονίκη στις 13 Δεκεμβρίου;
H υπέροχη pastry chef Μελίνα Χατζηπαυλή (Meli Soula)θα είναι μαζί μας για να στολίσει με τους μικρούς μας φίλους χριστουγεννιάτικα μπισκότα αγάπης, η Δέσποινα η Πολυχρονίδου, που οργάνωσε την εκδήλωση, θα είναι μαζί μας για να μας δώσει και άλλη από την αγάπη της. Θα διαβάσουμε το παραμύθι, ενώ ο IANOS έχει ετοιμάσει εκπλήξεις για τους μικρούς μας φίλους.


Θα "ταξιδέψει" και αλλού η "ζαχαρένια συνταγή";
Τα ταξίδια αγάπης δεν έχουν όρια και σύνορα. Οι προσκλήσεις είναι πολλές και προγραμματίζονται συνεχώς και καινούριες. Επόμενος σταθμός είναι το βιβλιοπωλείο «ΓΡΑΠΤΟ» στο Ν. Ψυχικό στις 19/12, στο βιβλιοπωλείο της κ. Άννας Καλού στο Κιάτο στις 20/12, στο βιβλιοπωλείο «Βιβλιόπολις» στην Καλαμάτα στις 28/12 και συνεχώς οι σταθμοί αυτού αυξάνονται.



Σε ευχαριστούμε πολύ Φωτεινή!
Πολλές αγκαλιές στο Ζαχαρένιο σου από εμας!

Φωτογράφιση: Σωτηρία Πάτρα
Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου εδώ https://www.facebook.com/miazaxareniasintagi/?fref=ts

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων...»

"Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων" ! Το ξέρεις; Φυσικά και το ξέρεις! Ειδικά όταν σε ακούω να γελάς στον ύπνο σου και φουσκώνω από ευτυχία!  Το είπε πριν από πολλά πολλά χρόνια ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ. Ο σκηνοθέτης, Δημήτρης Αδάμης , εμπνέεται  και παίρνει αφορμή αυτή την σχολική χρονιά, από τη διάσημη φράση του Σαίξπιρ και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών, το πιο απίστευτο όνειρο, το έργο που έχει ανέβει περισσότερες φορές στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο .  Σήμερα λοιπόν, παρακολουθήσαμε την πρώτη θεατρική παράσταση αυτού του φθινοπώρου στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ . Πρόκειται για το "ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη.   Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπιρ σε όλο τον κόσμο.   Η παράσταση είναι ειδικά φτιαγμένη για τα παιδιά, με μια ολοκαίνουρια διασκευή, με επταμελή θίασο και συστήνει τον σπουδαίο συγγραφέα μέσα από την ελαφρότητα ενός ψιθύρου. Ο Πουκ, το λατρεμέ...

Σήμερα θα σου μιλήσω για τη μαμά μου.

Θυμάμαι τη μαμά μου... τα πρωινά που μας έντυνε για το σχολείο... εκείνο το σφίξιμο του αποχωρισμού που ένιωθα και την ανυπομονησία να έρθει το μεσημέρι. Που θα άνοιγε την πόρτα και θα την έβλεπα στο σπίτι, να συγυρίζει, να μαγειρεύει και να στρώνει το τραπέζι. Να τη βλέπω. Μου έφτανε. Θυμάμαι τη μαμά μου τα καλοκαίρια...στο μπαλκόνι να κεντά και εγώ να ετοιμάζομαι να πάω για παιχνίδι με τις φίλες μου για ώρες ατελείωτες. Θυμάμαι που μας φώναζε από το μπαλκόνι η μαμά για να επιστρέψουμε στο σπίτι. Πού να το ξέραμε τότε τι σήμαινε η κινητή τηλεφωνία; Θυμάμαι τις εκδρομές μας τα Σάββατα για μπάνιο στη Χαλκιδική. Χρόνια μετά η ίδια ανακάλυψε τις ομορφιές και της Πιερίας. Θυμάμαι τη γεύση της μερέντας στο ψωμί. Ήταν αλλιώτικη τότε.  Και θυμάμαι τον καιρό που εργαζόταν η μαμά τα μικρά αλλά πολύ δυνατά συναισθηματικά σημειώματα που γράφαμε η μία στην άλλη... "Φουφουκίτσα μου σ'αγαπώ πολύ. Δε θα αργήσω. Να με περιμένεις". Τους καλύτερους καφέδες τους έχω ...

Δάκρυα "πορτοκάλια"

Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!"  . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...