Αδύνατον να το χωρέσει ο νους μας. Μετά τον Δημήτρη και τον Φώτη η οικογένεια του δημοτικού Ραδιοφώνου Θεσσαλονίκης έχασε και εσένα Ζωή. Αυτό δεν ήταν απλώς μαχαιριά στην καρδιά. Το μαχαίρι θα μας πληγώνει για καιρό. Κάτι γίνεται. Κάτι έφταιξε. Κάπου κάτι κάναμε λάθος. Έφυγε η ακεραιότητα, η αξιοπρέπεια, η καλοσύνη, η ανθρωπιά, η ομορφιά. Έφυγε η Χαρά, έφυγε η αγάπη. Έφυγε η καλοπροαίρετη διάθεση και ματιά . Η Ζωή Σιμαρα υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός του δημοτικού Ραδιοφώνου Θεσσαλονίκης για περισσότερα από 24 χρόνια. Μια ζωή ολόκληρη δοσμένη στις μουσικές και τους στίχους, στα βιβλία, τους δίσκους και τα cd της. Η Ζωή ήταν αυτό που συχνά λέμε "η ήρεμη δύναμη". Δε χρειαζόταν να κάνει θόρυβο για να αποδείξει ότι είναι σημαντική. Ήταν σημαντική έτσι κι αλλιώς. Είχε μια ποιότητα και μια ανώτερη κλάση θαρρείς και ήταν από αλλού φερμενη. Μα, από αλλού ήταν φερμενη όντως. Γνωριστήκαμε το 2002, σε μια σύσκεψη που είχαμε στο Ραδιόφωνο. Έτρεξα να της μιλήσω κ
Γεια σας! Με λένε Σοφία ή μαμά Σοφία! Πριν από επτά χρόνια έγινα μαμά και σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία να καταγράφω τα έργα και τις ημέρες μας με την κόρη μου. Έτσι, έφτιαξα ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο για τη μητρότητα (αυτή την άγνωστη) και τη δική μου Χαρά αλλά και τα άλλα παιδιά. Με βασικό συστατικό τις αγκαλιές, που όπως λένε οι ειδικοί είναι η πρώτη και καλύτερη τροφή για το παιδί και τη μαμά. Στις αποσκευές υπάρχουν αγκαλιές! Εσύ; Πόσες αγκαλιές έδωσες και πήρες σήμερα;