Forever Hugs

Το βιβλίο του "Hygge - Ο Δανέζικος τρόπος να ζεις καλά"  από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ έφτασε στα χέρια μου πριν λίγες μέρες. Το διάβασα μέσα σε μια μέρα.                                               Πώς έγινε αυτό;   Έβαλα μια κούπα ζεστό τσάι, άναψα κεριά και κάθησα στον καναπέ με μια κουβέρτα φλις στην αγαπημένη μου γωνιά στο σαλόνι. Αυτό θα λέγαμε ότι είναι το ρεζουμέ του #hygge (χούγκα). η αίσθηση της άνεσης, της ευημερίας και της οικειότητας. Διαβάζω στη σελίδα 6 ότι "hygge λέγεται οτιδήποτε, από την τέχνη της δημιουργίας οικειότητας, τη "ζεστασιά της ψυχής" και την "απουσία ενόχλησης" έως την απόλαυση που νιώθεις από την "παρουσία ευχάριστων πραγμάτων", "από την οικεία εγγύτητα" και το αγαπημένο μου "λίγο ζεστό κακάο στο φως των κεριών". Το hygge εμφανίστηκε  στις αρχές του 18ου αιώνα και έχει νορβηγική προέλευση. Στην αρχική σημασία της σημαίνει "ευημερία" αλλά μπορεί αρχικά να προερχόταν από

Έχουμε δει πολλές παιδικές θεατρικές παραστάσεις μαζί. Αυτό όμως χθες πρώτη φορά το είδαμε και το ζήσαμε. Ένα ολόκληρο θέατρο να κλαίει και να χειροκροτά τους ηθοποιούς και τους συντελεστές της παράστασης "Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου" στο Βασιλικό Θέατρο. Ο κόσμος έκλαιγε και φώναζε "μπράβοοοοο" αναγκάζοντας (με την καλή έννοια) τους ηθοποιούς που τα είχαν δώσει ΟΛΑ να παραμείνουν για πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο επί σκηνής. Το κοινό όταν μαγεύεται, ξέρει και να αποθεώνει.  Πρόκειται για τη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος της Άλκης Ζέη . Το πολυαγαπημένο βιβλίο των παιδικών μας χρόνων ζωντανεύει στη σκηνή σε δραματοποίηση των Σάββα Κυριακίδη και Τάκη Τζαμαργιά και μας μεταφέρει στην Αθήνα, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής μέσα από τη ματιά του μικρού Πέτρου. 27 Οκτωβρίου 1940: θα τη θυμάται αυτή τη μέρα ο Πέτρος γιατί πέθανε το τριζόνι του. Θα τη θυμάται γιατί την επομένη ακούει τη φωνή της μητέρας του να λέει: "Σήκω... έγινε πόλεμος

Αυτή ίσως ή μάλλον σίγουρα είναι η φράση που θα ακούσεις ως γονιός από τη στιγμή που θα μπει το παιδί σου στην προσχολική και σχολική κοινότητα. Παλιότερα, στα δικά μου χρόνια (δεκαετία του '80, για να σε βοηθήσω) το θέμα "τελείωνε" μεταξύ μας. Μας κορόιδευαν, κοροϊδεύαμε και "that was all about".  Ήταν και πιο αθώα αν θες τα χρόνια εκείνα. Μπορεί βέβαια κάποιες φορές να αγρίευαν πολύ τα πράγματα και να άναβαν τα αίματα αλλά το λεγόμενο bullying και παιδική παραβατικότητα ακούγεται περισσότερο στις μέρες μας. Δεν ξέρω κατά πόσο αντιμετωπίζεται όμως. Το πρόβλημα με το bullying στα σχολεία έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Όλοι μιλάμε για αυτό, διοργανώνονται συνέδρια και σεμινάρια, εκπαιδευτικοί συγκαλούν συσκέψεις μα το πρόβλημα παραμένει. Ποιος ξέρει πού να βρίσκεται η λύση; Άκουσα μια μέρα μια μαμά σε έναν παιδότοπο να λέει στον γιο της "και να θυμάσαι, όταν σε χτυπούν θα χτυπάς! Άκουσες; Θα χτυπάς!". Προβληματίστηκα και αναρωτήθηκα: Είναι τόσο

Τους πιο σημαντικούς ήρωες τους έχουμε μέσα στο σπίτι μας! Ξεπερνούν και τον σούπερ-μαν και τον Spider-man και όσους άλλους ήρωες ξέρεις. Κυκλοφορούν μες στην κουζίνα, σε μια κατσαρόλα που σιγοβράζει μια κοτόσουπα και σε ένα μπολ με κέικ έτοιμο να μπει στο φούρνο! Είναι στις παιδικές χαρές και στα πάρκα! Και στέκονται στοργικά στον πυρετό και το βήχα σου! Πού και πού κάνετε και συνωμοσίες μαζί. Τι νομίζεις; Δεν τα μαθαίνω; Και ναι! Είναι οι γιαγιάδες μας! Που όλα τα καταφέρνουν με κέφι και χαρά που παίρνουν από τα εγγόνια τους! Με το ίδιο κέφι και χαρά παρακολουθήσαμε σήμερα τη θεατρική παράσταση " ‘’ O   super - ήρωας μου είναι …η γιαγιά μου!!! σε σκηνοθεσία της  Λένας Πετροπούλου από την ομάδα παιδικού θεάτρου και εκπαιδευτικών προγραμμάτων "Σχοινί - Κορδόνι". Η ιστορία μας μιλά για τη σχέση της μικρής Φωτεινής με τη γλυκειά γιαγιά Φωφώ. Η μικρή Φωτεινή έχει έναν super ήρωα μέσα στο σπίτι της και με τα παραμύθια που της διηγείται η γιαγιά Φωφώ ταξιδεύει σε