Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Hygge", ο Δανέζικος τρόπος να ζεις καλά.

Το βιβλίο του "Hygge - Ο Δανέζικος τρόπος να ζεις καλά" από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ έφτασε στα χέρια μου πριν λίγες μέρες. Το διάβασα μέσα σε μια μέρα.
                                              Πώς έγινε αυτό;


 Έβαλα μια κούπα ζεστό τσάι, άναψα κεριά και κάθησα στον καναπέ με μια κουβέρτα φλις στην αγαπημένη μου γωνιά στο σαλόνι.
Αυτό θα λέγαμε ότι είναι το ρεζουμέ του #hygge (χούγκα). η αίσθηση της άνεσης, της ευημερίας και της οικειότητας.
Διαβάζω στη σελίδα 6 ότι "hygge λέγεται οτιδήποτε, από την τέχνη της δημιουργίας οικειότητας, τη "ζεστασιά της ψυχής" και την "απουσία ενόχλησης" έως την απόλαυση που νιώθεις από την "παρουσία ευχάριστων πραγμάτων", "από την οικεία εγγύτητα" και το αγαπημένο μου "λίγο ζεστό κακάο στο φως των κεριών".

Το hygge εμφανίστηκε  στις αρχές του 18ου αιώνα και έχει νορβηγική προέλευση. Στην αρχική σημασία της σημαίνει "ευημερία" αλλά μπορεί αρχικά να προερχόταν από τη λέξη "hug" (ένας λόγος που και η ονομασία του blog έχει άμεση σχέση με την αίσθηση θαλπωρής και οικειότητας).
"Ο Δανέζικος τρόπος να ζεις καλά" εξηγείται μέσα από το λεγόμενο  ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ HYGGE που έχει να κάνει με:
  • ατμόσφαιρα (σβήστε τα φώτα)
  • παρουσία (να ζείτε τη στιγμή)
  • απόλαυση (καφές, σοκολάτα, μπισκότα, κέικ, γλυκά)
  • ισότητα  ("εμείς" αντί "εγώ")
  • ευγνωμοσύνη (συνειδητοποίησε αυτό που ζεις)
  • αρμονία
  • άνεση (το παν είναι η χαλάρωση)
  • ανακωχή
  • εγγύτητα
  • καταφύγιο



Δεν είναι δυνατόν να αποκαλύψω τι περιέχουν και οι 285 σελίδες του παγκόσμιου best seller του Μάικ Βάικινγκ.
Αυτό που μπορώ να πω είναι οτι εξεπλάγην όταν διάβασα ότι είναι ο διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Έρευνας της Ευτυχίας στη Δανία. Αναφώνησα "πόσο μπροστά είναι αυτοί οι άνθρωποι!"
Και αυτό που σίγουρα μπορώ να πω είναι οτι οι Δανοί ξέρουν παρά την απουσία του ήλιου να λούζονται στο φως.
Μην περιμένεις να έρθουν τα Χριστούγεννα (φερειπείν) για να νιώσεις τη χαρά τους. Μπορείς να κρατήσεις μικρές γωνιές ευτυχίας μέσα στο σπίτι σου (μια ιδέα σου δίνω). 


Γράφει ο Μάικ Βάικινγκ στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:
"Το hygge το καταλαβαίνετε όταν το νιώθετε. Όταν είστε κουλουριασμένοι στον καναπέ με ένα αγαπημένο πρόσωπο, όταν μοιράζεστε το φαγητό με τους στενούς σας φίλους. Είναι εκείνα τα δροσερά γαλάζια  πρωινά, όταν το φως που μπαίνει από το παράθυρο είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεστε".

Και δεν έχει άδικο!
Ένιωσα πολλές φορές τη μαγεία του hygge!
Απλώς δεν ήξερα ότι το λένε έτσι!

                                 Καλή ανάγνωση !!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων...»

"Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων" ! Το ξέρεις; Φυσικά και το ξέρεις! Ειδικά όταν σε ακούω να γελάς στον ύπνο σου και φουσκώνω από ευτυχία!  Το είπε πριν από πολλά πολλά χρόνια ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ. Ο σκηνοθέτης, Δημήτρης Αδάμης , εμπνέεται  και παίρνει αφορμή αυτή την σχολική χρονιά, από τη διάσημη φράση του Σαίξπιρ και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών, το πιο απίστευτο όνειρο, το έργο που έχει ανέβει περισσότερες φορές στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο .  Σήμερα λοιπόν, παρακολουθήσαμε την πρώτη θεατρική παράσταση αυτού του φθινοπώρου στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ . Πρόκειται για το "ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη.   Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπιρ σε όλο τον κόσμο.   Η παράσταση είναι ειδικά φτιαγμένη για τα παιδιά, με μια ολοκαίνουρια διασκευή, με επταμελή θίασο και συστήνει τον σπουδαίο συγγραφέα μέσα από την ελαφρότητα ενός ψιθύρου. Ο Πουκ, το λατρεμέ...

Σήμερα θα σου μιλήσω για τη μαμά μου.

Θυμάμαι τη μαμά μου... τα πρωινά που μας έντυνε για το σχολείο... εκείνο το σφίξιμο του αποχωρισμού που ένιωθα και την ανυπομονησία να έρθει το μεσημέρι. Που θα άνοιγε την πόρτα και θα την έβλεπα στο σπίτι, να συγυρίζει, να μαγειρεύει και να στρώνει το τραπέζι. Να τη βλέπω. Μου έφτανε. Θυμάμαι τη μαμά μου τα καλοκαίρια...στο μπαλκόνι να κεντά και εγώ να ετοιμάζομαι να πάω για παιχνίδι με τις φίλες μου για ώρες ατελείωτες. Θυμάμαι που μας φώναζε από το μπαλκόνι η μαμά για να επιστρέψουμε στο σπίτι. Πού να το ξέραμε τότε τι σήμαινε η κινητή τηλεφωνία; Θυμάμαι τις εκδρομές μας τα Σάββατα για μπάνιο στη Χαλκιδική. Χρόνια μετά η ίδια ανακάλυψε τις ομορφιές και της Πιερίας. Θυμάμαι τη γεύση της μερέντας στο ψωμί. Ήταν αλλιώτικη τότε.  Και θυμάμαι τον καιρό που εργαζόταν η μαμά τα μικρά αλλά πολύ δυνατά συναισθηματικά σημειώματα που γράφαμε η μία στην άλλη... "Φουφουκίτσα μου σ'αγαπώ πολύ. Δε θα αργήσω. Να με περιμένεις". Τους καλύτερους καφέδες τους έχω ...

Δάκρυα "πορτοκάλια"

Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!"  . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...