Forever Hugs

Ο Δεκέμβριος στη Θεσσαλονίκη είναι σκέτη απόλαυση! Είναι ο πιο χουχουλιάρικος μήνας, για ζεστό καφέ, τσάι ή σοκολάτα και πολλές αγκαλιές! Είναι ο μήνας που βρίσκουμε συνέχεια αφορμές για να φτιάξουμε χριστουγεννιάτικα μπισκότα. Τα κουπάτ στη ζύμη παίρνουν φωτιά! Και τι ωραία που μυρίζει το σπίτι κανέλα και βανίλια!  Άλλες φορές πάλι, κάνουμε κέικ σε διάφορα σχέδια! Να, όπως αυτό! Φυσικά, τα πρωτεία κρατά και εφέτος το χριστουγεννιάτικο εργαστήριο του αρτοποιείου ΚΟΥΚΟΥΜΕΡΙΑΣ στη γειτονιά μας! Κοίτα τι έφτιαξε πάλι η Έλσα! Ένας μήνας εντελώς εορταστικός και χριστουγεννιάτικος με πλήθος εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων για τα παιδιά. Σήμερα το πρωί, επισκεφθήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης για να φτιάξουμε χειροποίητα στολίδια και να στολίσουμε το δέντρο! Στη Θεσσαλονίκη άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων και κάνουμε ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΑΖΙ! Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης φωταγώγησε χθες την πλατεία Αριστοτέλους αλλά νωρίτερα

Ομολογώ ότι την ιδέα του Χριστουγεννιάτικου ημερολόγιου #advent calendar την έμαθα σχετικά πρόσφατα. Από τότε που έγινα μαμά και από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με το blogging. Πρόκειται για έθιμο των βορειοευρωπαίων αλλά περισσότερα και α ναλυτικότερα μπορείς να διαβάσεις εδώ .  Το advent calendar λοιπόν γίνεται με διάφορους τρόπους. Εγώ επέλεξα τον πιο απλό και εύκολο συνάμα γιατί δεν είχα και πάρα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου για να το υλοποιήσω. Επέλεξα τη μορφή ενός δέντρου. Τελικά, η μορφή του όταν κόλλησα όλα τα χάρτινα ποτηράκια στο σκληρό χαρτόνι δε με ικανοποίησε ιδιαίτερα! Υπόσχομαι ότι του χρόνου θα βελτιωθώ! Εδώ βλέπεις 25 χάρτινα ποτηράκια με διάφορα χρωματιστά χάρτινα καπάκια. Πάνω τους έχω κολλήσει αυτοκόλλητα με αριθμούς. Την πρώτη ημέρα του Δεκεμβρίου και για 24 ημέρες θα σπας με το χεράκι σου το χαρτάκι και θα σε περιμένει μια έκπληξη. Μπορεί να είναι ένα μήνυμα ή ένα μικρό δωράκι. Δε σου αγόρασα κανένα δωράκι. Πρόκειται για δωράκια που σου έχω ήδη κάνει

Είσαι αδιάθετη αυτές τις ημέρες και τα μεσημέρια που φεύγω από τη δουλειά δεν με συνοδεύεις στη σύντομη βόλτα μας πριν φτάσουμε στο σπίτι... Χθες, έκανα μια βόλτα στο κέντρο της πόλης και πέρασα από το όμορφο και λιλιπούτειο Mama's Baking  για να πάρω ένα καπουτίνο. Εκεί με υποδέχθηκε η όμορφη και χαμογελαστή Ειρήνη. Είναι τόσο σημαντικό να συναντάς χαμογελαστούς ανθρώπους. Μιλήσαμε για διάφορα με την Ειρήνη με την οποία από ό,τι φαίνεται έχουμε αρκετά κοινά! Ακόμη και το PONTIOTUBE ! Χαμόγελο, καφέ και μπάρες με αρώνια! Σούπερ δυναμωτικές, γευστικές και υγιεινές! Βέβαια αν θες μπορείς να επιλέξεις και κάτι αλμυρό. Όλες οι γεύσεις και τα προϊόντα είναι "ελεγμένα" από τους FoodSherlocks ! Μυρίζει κάτι από μαμά εκεί μέσα! Μια μέρα θα κάνουμε στάση για καφέ οπωσδήποτε. Καλά, πώς δεν το κάναμε ως τώρα;;; (Να ένας τρόπος να σε πείσω να πάρεις τα φαρμακάκια σου για να γίνεις γρήγορα καλά γυριστρούλα μου!)

Νομίζω πως η επέτειος του ΟΧΙ σου ταιριάζει πολύ. Άρνηση. Αντίσταση. Επίθεσηηηηηηηηηηηη χαχαχχαχα κάπως έτσι γίνονται οι διαπραγματεύσεις μαζί σου! Σήμερα στον παιδικό σταθμό κατασκευάσατε τη δική σας ελληνική σημαία και μιλήσατε και για τον πολιούχο της Θεσσαλονίκης, Άγιο Δημήτριο. Βέβαια, να σου θυμίσω ότι την περασμένη Κυριακή, φτιάξαμε μια χειροποίητη σημαία από απλό χαρτί ζωγραφικής, ένα ξυλάκι chopstick, σιλικόνη και αρκετό μπλε μαρκαδόρο. Μετά από λίγη ώρα η σημαιούλα έκανε φτερά! (δεν εκπλήσσομαι). Σου εξήγησα πάνω κάτω τι έγινε το 1940 και πώς ο Έλληνας στρατηγός είπε ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ στους Ιταλούς και σου αρέσει να το λες και να το ξαναλες. ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ Επιστρέφοντας σήμερα από τον παιδικό σταθμό και αφού είχες παρατηρήσει ότι σε πολλά μπαλκόνια κυμάτιζε η ελληνική σημαία, βιαζόσουν να την τοποθετήσουμε και εμείς στο δικό μας μπαλκόνι. Τη βάλαμε λοιπόν, τη στερεώσαμε καλά, χάρηκες πολύ και τη χάζευες από το παράθυρο. "Μαμά, η σημαία έχε

Κάθε μέρα τα λόγια και οι ατάκες σου με αφήνουν "ατάκα κι επί τόπου" που λένε. "Είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου! Ναι, είσαι!" Έτσι μου είπες πριν λίγο και ειλικρινά δεν είναι ότι δεν το έχω ξανακούσει. Το έχω ξανακούσει. Είναι ο τόνος της επιβεβαίωσης που ήθελες να δώσεις. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα  από την αρχή (χαχαχα) Είναι Σάββατο. Το   λ α τ ρ ε ύ ο υ μ ε! Το αγαπάμε όσο τίποτα άλλο! Σήμερα έβρεχε και μείναμε μέσα (αύριο όμως ετοιμάσου. Θα πάμε στο θέατρο, όπως κάνουμε κάθε Κυριακή, παρόλο που δουλεύω από το μεσημέρι και μετά). Από το πρωί χουχουλιάζουμε, αγκαλιαζόμαστε, διαβάζουμε παραμύθια. Τώρα είναι η σειρά του "καλόκαρδου λύκου" να μας πει τις περιπέτειές του. Καφές, τσάι, ψώνια από το σούπερ μάρκετ (ε, να πάρουμε και λίγο αέρα) και μετά μέσα στο σπιτάκι μας, τη ζεστή φωλίτσα μας. "Μαμά, θα μου κάνεις μακαόνια;;;; Βουτύουυυυ" Έτοιμα, ζεστά. Και αυτά θαρρείς μυρίζουν "μαμά".

Κάθε πρωί πηγαίνουμε στον παιδικό σταθμό μαζί. Απολαμβάνουμε και οι δυο αυτή τη διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των παιδιών της ηλικίας σου (3,5ετών+) που μέχρι να βγούμε στην πόρτα καθυστερούμε θεέ μου τόσο πολύ!!! Μα γιατί;;;;; (ποιος μπορεί να μας εξηγήσει το λόγο;;;) Φυσικά και ακολουθώ διάφορα τρικ για να κάνω το ξύπνημα πιο ευχάριστο! Δεν τα καταφέρνω πάντα όμως! Τελοσπάντων. Το βασικό είναι και το πιο ευχάριστο, ότι πηγαίνεις με πολύ κέφι και ενθουσιασμό στον παιδικό σταθμό που βρίσκεται πολύ κοντά στη δουλειά μου. Τις περισσότερες φορές επιλέγουμε το λεωφορείο για τη μετακίνησή μας. Άλλες φορές, όταν βρέχει ή όταν απεργούν οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ παίρνουμε ταξί (ή όταν καμιά φορά τύχει να αργήσουμε). Τρέχεις με χαρά στην πόρτα του παιδικού σταθμού. Με χαρά μπαίνεις στην τάξη. Με χαρά βγαίνεις από εκεί. Αυτό οφείλεται κυρίως στις δασκάλες σου, που αγκαλιάζουν με τόση αγάπη και φροντίδα όλα τα παιδάκια... Συν τοις