Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο 2016!

Ομολογώ ότι την ιδέα του Χριστουγεννιάτικου ημερολόγιου #advent calendar την έμαθα σχετικά πρόσφατα. Από τότε που έγινα μαμά και από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με το blogging. Πρόκειται για έθιμο των βορειοευρωπαίων αλλά περισσότερα και αναλυτικότερα μπορείς να διαβάσεις εδώ

Το advent calendar λοιπόν γίνεται με διάφορους τρόπους.
Εγώ επέλεξα τον πιο απλό και εύκολο συνάμα γιατί δεν είχα και πάρα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου για να το υλοποιήσω.

Επέλεξα τη μορφή ενός δέντρου.
Τελικά, η μορφή του όταν κόλλησα όλα τα χάρτινα ποτηράκια στο σκληρό χαρτόνι δε με ικανοποίησε ιδιαίτερα! Υπόσχομαι ότι του χρόνου θα βελτιωθώ!

Εδώ βλέπεις 25 χάρτινα ποτηράκια με διάφορα χρωματιστά χάρτινα καπάκια. Πάνω τους έχω κολλήσει αυτοκόλλητα με αριθμούς. Την πρώτη ημέρα του Δεκεμβρίου και για 24 ημέρες θα σπας με το χεράκι σου το χαρτάκι και θα σε περιμένει μια έκπληξη. Μπορεί να είναι ένα μήνυμα ή ένα μικρό δωράκι. Δε σου αγόρασα κανένα δωράκι. Πρόκειται για δωράκια που σου έχω ήδη κάνει αλλά δεν έδωσες ιδιαίτερη σημασία.
Για εμένα περισσότερο ενδιαφέρον έχουν τα μηνύματα "αποστολές" που θα κληθούμε να ολοκληρώσουμε μαζί.
Πώς θα σου φανούν άραγε;

Μερικές άλλες ιδέες για χριστουγεννιάτικα ημερολόγια μπορείς να δεις και εδώ

Εδώ και μέρες είμαστε σε χριστουγεννιάτικη διάθεση.
Στολίσαμε το δέντρο μας και σου έφτιαξα και τη γωνιά του Αη Βασίλη με τους φίλους του. Κάθε πρωί πριν ξεκινήσουμε για τον παιδικό σταθμό τους παίζεις και τους μιλάς.
Δεν παραλείπουμε να φωτογραφίζουμε χριστουγεννιάτικες εικόνες και στολισμούς της πόλης μας.


Να μην ξεχάσω βέβαια να σου πω ότι στείλαμε και το γράμμα μας στον Αη Βασίλη! Όταν ρίξαμε το γράμμα στο γραμματοκιβώτιο εκείνο άρχισε να κουνιέται!!!!

Φυσικά, τον έχουμε καλοπιάσει από πολύ νωρίς τον παππούλη με την κόκκινη στολή και του φτιάξαμε τις προάλλες μπισκοτάκια βανίλιας που του αρέσουν!

Να ξέρεις επίσης ότι κάθε χρόνο δεν παραλείπω να βγάζω μια χριστουγεννιάτικη φωτογραφία με το στολισμένο δέντρο μας στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης Fm100!

Τι λες; Σου αρέσει;

Έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε και να δούμε!
Ανυπομονώ να δω τη χριστουγεννιάτικη πλατεία Αριστοτέλους αλλά και το χριστουγεννιάτικο χωριό στην Τούμπα που θα ανοίξει στις 3 Δεκεμβρίου!!!

Σε αφήνω τώρα γιατί πρέπει να οργανωθώ για το τι παραστάσεις θα δούμε το σαββατοκύριακο που μας έρχεται! Αύριο όμως στο σχολείο εσύ και οι συμμαθητές σου θα δείτε τη χριστουγεννιάτικη παράσταση της Δέσποινας Σαρόγλου "Ο Αη Βασίλης σφήνωσε στην καμινάδα"!

Και μετά τι έγινε;;;;;
Θα μου τα πεις αύριο με κάθε λεπτομέρεια!

Σε φιλώ.
Η μαμά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το κουτάλι της Kellogg's!

Α, θα μπω κατευθείαν στο θέμα! Έφτασε πριν από λίγες μέρες το κουτάλι της Kellogg's! Τι χαρά! Με το ονομά σου τυπωμένο! Ντα νταααααννννννν! Ιδού! Έκανε πολύ καιρό να φτάσει. Το περιμέναμε πώς και πώς! Φυσικά έφτιαξα και ένα κουτάλι για εμένα και ένα για τη "γιαγιακούλα" σου! Είναι μια πολύ όμορφη κίνηση της Kellogg's για μικρά και μεγάλα παιδιά! Κουτάλια για τα παιδάκια και τους γονείς τους! Με όποιο ήρωα της Kellogg's  αγαπάς! Κικιρίκουυυυυυυυυυυυυυυ! Αυτό επιλέξαμε εμείς! Μιαμ μιαμ μιαμ.... Το λες τόσο ωραία συλλαβιστά "κου-τα-λλά-κι!!!!!". Φιλάκια αγάπη μου!

Τα μεγάλα ταξίδια πάντα κάνουμε μόνοι

Τα έχουν αναλύσει όλοι όλα για το δυστύχημα στα Τέμπη. Δεν έμεινε κάτι άλλο να πούμε. Καταλαβαίνεις τον πόνο των άλλων, επειδή έχεις χάσει και εσύ ξαφνικά τον άνθρωπό σου; Επειδή είναι άδικο το ξαφνικό φευγιό; Καταλαβαίνεις τον άλλο έτσι κι αλλιώς;   Νομίζω ότι πλέον όλοι καταλαβαίνουμε κατά βάθος πάρα πολλά  και ακριβώς τα ίδια, είτε θρηνούμε μια απώλεια στο ίδιο μας το σπίτι, είτε όχι. Το κυριότερο από όλα που μας κάνει να πονάμε, είναι που ξέρουμε ότι σωθήκαμε τόσα χρόνια από τύχη. Το μόνο που μπορώ να κάνω αυτές τις μέρες, ώρες και στιγμές είναι να σιγοτραγουδώ λίγους στίχους...σαν φυλαχτό μέσα μου... " Μείνε λίγο ακόμα  κλείσαν’ όλοι οι δρόμοι  τα μεγάλα ταξίδια  πάντα κάνουμε μόνοι"    

Αντίο Δημητράκη μου.

Γεννήθηκες στις 28 Αυγούστου 1975 και εγώ στις 21 Ιουνίου 1977. Είχαμε δύο χρόνια παρά κάτι διαφορά. "Για την ακρίβεια 22 μήνες" όπως έλεγε η μαμά. Παρόλο που ήσουν μεγαλύτερος από εμένα, η μαμά έλεγε ότι σε προστάτευα και προλάβαινα διάφορες ζημιές σου. Διόρθωνα τις αταξίες σου... Έτσι έσωσα ένα κρυσταλλένιο βάζο που επιχείρησες εν αγνοία σου να σπάσεις τον καιρό που μέναμε στη λατρεμένη μας οδό "Τυρολόης 5" στην Κάτω Τούμπα, ακριβώς απέναντι από το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Έπιασα το βάζο και σε κοίταξα με ύφος "μα τι πας να κάνεις παιδί μου;". Μια άλλη φορά, βρήκα το χαμένο σου πράσινο ποδήλατο. Το είχες χάσει και στενοχωριόσουν. Σε είχα μαλώσει άσχημα θυμάμαι ο μπαμπάς "για την τόση επιπολαιότητά σου". Μια Κυριακή του 1985 που έγιναν εκλογές και επιστρέφοντας με το αυτοκίνητο από το εκλογικό κέντρο που ψήφισαν οι γονείς μας είδα από το παράθυρο το πράσινο ποδήλατο! "Το βρήκα! Το βρήκα ! Να το ποδήλατό μας" φώναξα. Ένα παιδάκι με ειδικές ανάγ