Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Καρυοθραύστης. Το απόλυτο παραμύθι των Χριστουγέννων!

Χθες παρακολουθήσαμε τον "Καρυοθραύστη" στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από την Εθνική Λυρική Σκηνή και με τη συμμετοχή της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεσαι το Μέγαρο Μουσικής!
Χθες είδαμε ξανά το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην είσοδο!

Η παράσταση άρχισε στην ώρα της και μέσα σε λίγα λεπτά ταξιδέψαμε στο πιο υπέροχο παραμύθι τουΠιορ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι.

Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεσαι το Μέγαρο Μουσικής!
Nα, κοίτα. Πέρυσι είδαμε κινέζους ακροβάτες

 

Χθες είδαμε ξανά το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην είσοδο!



Η ιστορία του "Καρυοθραύστη" (αναδημοσίευση από το sansimera.gr, http://www.sansimera.gr/articles/583) είναι η εξής:



Ο Καρυοθραύστης (Щелкунчик, Στσελκούντσικ, στα ρωσικά) βασίζεται στο παραμύθι του Γερμανού συγγραφέα Ερνστ Χόφμαν Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών (1816), μία σκληρή ιστορία για την ανθρώπινη φύση και τη φιλία. Το 1844 διασκευάστηκε από τον Αλέξανδρο Δουμά πατέρα, ο οποίος με μεγάλη ευαισθησία κατόρθωσε να μετατρέψει την ιστορία του Καρυοθραύστη σ' ένα τρυφερό παιδικό παραμύθι που διαβάζεται μέχρι τις μέρες μας.
Το 1891 ο διευθυντής των «Αυτοκρατορικών Μπαλέτων» της Αγίας Πετρούπολης Ιβάν Βσεβολόζκι παρήγγειλε στον Τσαϊκόφσκι δύο έργα (μία όπερα κι ένα μπαλέτο), τα οποία θα ανέβαιναν στην ίδια παράσταση. Η όπερα επρόκειτο να είναι η Γιολάντα, ενώ για το μπαλέτο συμβουλεύτηκε τον φίλο του χορογράφο Μαριούς Πετιπά, ο οποίος του πρότεινε το παραμύθι του Χόφμαν στη διασκευή του Δουμά πατρός.
Η πρεμιέρα του Καρυοθραύστη δόθηκε μαζί με την όπερα Γιολάντα στις 6 Δεκεμβρίου 1892 (18 Δεκεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) στο θέατρο Μαρίνσκι της Αγίας Πετρούπολης, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Οι κριτικοί είχαν σοβαρές ενστάσεις για το ανέβασμα του μπαλέτου, αλλά επαίνεσαν τη μουσική του Τσαϊκόφσκι. Ο Καρυοθραύστης παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1934 και δέκα χρόνια αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άρχισε να γνωρίζει επιτυχία σε παγκόσμια κλίμακα μόλις τη δεκαετία του '60. Σήμερα είναι ένα από τα δημοφιλέστερα έργα στην ιστορία του μπαλέτου και μία από τις σταθερές στα καλλιτεχνικά δρώμενα των Χριστουγέννων.
Ο Καρυοθραύστης, που διαρκεί γύρω στα 85 λεπτά, είναι από τις δημοφιλέστερες συνθέσεις του Τσαϊκόφσκι. Η μουσική του ανήκει στη Ρομαντική περίοδο και περιέχει πασίγνωστες μελωδίες (Overture, March,Trepak, Waltz of Flowers, Dance of the Sugar Plum Fairy). Αρκετά νωρίτερα από την πρεμιέρα του μπαλέτου (19 Μαρτίου 1892), ο Τσαϊκόφσκι παρουσίασε μία εικοσάλεπτη ορχηστική σουίτα, με τα κυριότερα μουσικά θέματα του Καρυοθραύστη (Σουίτα Καρυοθραύστης, έργο 71α).

Πλοκή του Μπαλέτου

Το έργο, που εκτυλίσσεται την παραμονή των Χριστουγέννων σ’ ένα σπίτι μιας μικρής γερμανικής πόλης, κινείται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Στην πρώτη πράξη, η μικρή Κλάρα δέχεται ένα δώρο από τον νονό της, τον δημοτικό σύμβουλο και παιχνιδοποιό Ντροσελμάγερ. Είναι ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Όταν η γιορτή τελειώνει και οι καλεσμένοι φεύγουν, η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο σαλόνι για να κοιμίσει τον καρυοθραύστη. Καθώς το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμάται και μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει μαγικά, όλα τα παιχνίδια, ανάμεσά τους και ο καρυοθραύστης, ζωντανεύουν και ρίχνονται στη μάχη με μεγάλα ποντίκια που εισβάλλουν στο δωμάτιο. Τελικά, ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκηπα.
Στη δεύτερη πράξη, η Κλάρα και ο πρίγκηπας - Καρυοθραύστης ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι. Περνούν από τη Βασίλισσα του Χιονιού, αλλά και από τη χώρα των Ζαχαρωτών με τη νεράιδα Ζαχαρένια. Η Κλάρα δεν θέλει να αποχωριστεί τον Καρυοθραύστη της, όμως την ημέρα των Χριστουγέννων, καθώς ξυπνά κοντά στην οικογένειά της, το μόνο που κρατά στα χέρια της είναι ο Καρυοθραύστης, η κούκλα που της είχε χαρίσει ο νονός της.

Το  Μέγαρο Μουσικής ήταν γεμάτο από κόσμο!
Πολλά μικρά παιδάκια παρακολούθησαν την παράσταση και μαγεύτηκαν από τις μελωδίες της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης!
Οι χορευτές και οι μπαλαρίνες ήταν μαγευτικές!

Τι άλλο θα μας μείνει από την παράσταση;
Τα μικρά παιδάκια από την Κίνα που συμμετείχαν για λίγο στην παράσταση και όλη αυτή η αίσθηση ότι βρισκόμαστε και εμείς μέσα στο παραμύθι!
Καλά Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων...»

"Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων" ! Το ξέρεις; Φυσικά και το ξέρεις! Ειδικά όταν σε ακούω να γελάς στον ύπνο σου και φουσκώνω από ευτυχία!  Το είπε πριν από πολλά πολλά χρόνια ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ. Ο σκηνοθέτης, Δημήτρης Αδάμης , εμπνέεται  και παίρνει αφορμή αυτή την σχολική χρονιά, από τη διάσημη φράση του Σαίξπιρ και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών, το πιο απίστευτο όνειρο, το έργο που έχει ανέβει περισσότερες φορές στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο .  Σήμερα λοιπόν, παρακολουθήσαμε την πρώτη θεατρική παράσταση αυτού του φθινοπώρου στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ . Πρόκειται για το "ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη.   Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπιρ σε όλο τον κόσμο.   Η παράσταση είναι ειδικά φτιαγμένη για τα παιδιά, με μια ολοκαίνουρια διασκευή, με επταμελή θίασο και συστήνει τον σπουδαίο συγγραφέα μέσα από την ελαφρότητα ενός ψιθύρου. Ο Πουκ, το λατρεμέ...

Σήμερα θα σου μιλήσω για τη μαμά μου.

Θυμάμαι τη μαμά μου... τα πρωινά που μας έντυνε για το σχολείο... εκείνο το σφίξιμο του αποχωρισμού που ένιωθα και την ανυπομονησία να έρθει το μεσημέρι. Που θα άνοιγε την πόρτα και θα την έβλεπα στο σπίτι, να συγυρίζει, να μαγειρεύει και να στρώνει το τραπέζι. Να τη βλέπω. Μου έφτανε. Θυμάμαι τη μαμά μου τα καλοκαίρια...στο μπαλκόνι να κεντά και εγώ να ετοιμάζομαι να πάω για παιχνίδι με τις φίλες μου για ώρες ατελείωτες. Θυμάμαι που μας φώναζε από το μπαλκόνι η μαμά για να επιστρέψουμε στο σπίτι. Πού να το ξέραμε τότε τι σήμαινε η κινητή τηλεφωνία; Θυμάμαι τις εκδρομές μας τα Σάββατα για μπάνιο στη Χαλκιδική. Χρόνια μετά η ίδια ανακάλυψε τις ομορφιές και της Πιερίας. Θυμάμαι τη γεύση της μερέντας στο ψωμί. Ήταν αλλιώτικη τότε.  Και θυμάμαι τον καιρό που εργαζόταν η μαμά τα μικρά αλλά πολύ δυνατά συναισθηματικά σημειώματα που γράφαμε η μία στην άλλη... "Φουφουκίτσα μου σ'αγαπώ πολύ. Δε θα αργήσω. Να με περιμένεις". Τους καλύτερους καφέδες τους έχω ...

Δάκρυα "πορτοκάλια"

Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!"  . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...