Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αγκαλιά: Η βιταμίνη της ψυχής.



Γεια σας!
Το blog μου μετρά 4,5 χρόνια ζωής και αμέτρητες αγκαλιές!
Πόσα πράγματα όμως ξέρουμε για αυτές; Γνωρίζουμε τη δύναμή τους;


Μπορεί μια αγκαλιά να πει όσα τα λόγια δεν μπορούν; Και τι είναι αυτό που κάνει μια αγκαλιά να τα γιατρεύει όλα;
Σε αυτά και άλλα ερωτήματα μας απαντά η Γεωργία Κιζιρίδου*, εξελικτική-σχολική ψυχολόγος, Msc Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων.



Έτοιμοι να μάθουμε τι μαγική δύναμη κρύβει η αγκαλιά;
Φύγαμε!
Γνωρίζουμε από πότε άρχισαν να αγκαλιάζονται οι άνθρωποι;
Η πρώτη καταγραφή της αγκαλιάς λέγεται ότι εντοπίζεται 450 περίπου χρόνια πριν με τον όρο «hugga» που στην αρχαία σκανδιναβική διάλεκτο σημαίνει οικειότητα. Στην πραγματικότητα μόλις τα τελευταία 50 χρόνια η αγκαλιά σε δημόσιους χώρους είναι αποδεκτή συμπεριφορά, ενώ παλιότερα συνδεόταν αυστηρά με την ιδιωτική προσωπική ζωή.


Ποια είναι τα οφέλη της αγκαλιάς στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες;
Τα οφέλη είναι πολλαπλά τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους ενήλικες. Έρευνες στον τομέα της Εξελικτικής Ψυχολογίας δείχνουν πως τα βρέφη που οι μητέρες τους συνηθίζουν να τα αγκαλιάζουν συχνά και να έχουν απ’ ευθείας επαφή με το δέρμα, τείνουν να έχουν ποιοτικότερο ύπνο, να κλαίνε λιγότερο μέσα στην ημέρα, να είναι λιγότερο αγχώδη και εν συνεχεία να αναπτύσσουν υψηλότερη ενσυναίσθηση σε σχέση με τα βρέφη που δεν τα αγκαλιάζουν συχνά οι μητέρες τους. Όμως, τα οφέλη δεν αφορούν μόνο τη βρεφική ηλικία, αλλά και όλα τα υπόλοιπα στάδια της ανθρώπινης ανάπτυξης. Για παράδειγμα, οι εκπαιδευτικοί που αγκαλιάζουν τους μαθητές τους έχουν την τάση να σηκώνουν πιο συχνά το χέρι τους μέσα στην τάξη. Ποιοτικότερη ζωή με υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή τους και υψηλότερη εμπιστοσύνη σημειώνουν τα ζευγάρια που συνηθίζουν να αγκαλιάζονται μέσα στην ημέρα, ενώ οι ασθενείς που έχουν δεχθεί αγκαλιά από τον θεράποντα ιατρό τους διατηρούν πιο αισιόδοξη στάση για την πορεία της ανάρρωσής τους. Σε γενικές γραμμές, μια αγκαλιά οδηγεί τον εγκέφαλο στην έκκριση ορμονών που σχετίζονται με τη χαρά και την εμπιστοσύνη (κορτιζόλη και οξυτοκίνη) και ο εγκέφαλος ενεργοποιείται και το άτομο νιώθει ευεξία, όπως όταν τρώει σοκολάτα. 

 
Υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται να αγκαλιάσουν κάποιον;
Οι άνθρωποι που δεν έχουν μάθει να τους αγκαλιάζουν, δυσκολεύονται κι αυτοί με την σειρά τους να αγκαλιάσουν. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ιδρύματα και ορφανοτροφεία χωρίς σταθερές τροφούς παρουσιάζουν πιο συχνά προβλήματα ψυχικής υγείας, όχι γιατί δεν ικανοποιούνται οι βασικές βιολογικές τους ανάγκες, αλλά γιατί δεν έχουν δεχθεί αγκαλιές και εν γένει στενή συναισθηματική φροντίδα. Την τελευταία δεκαετία έχουν αυξηθεί οι άνθρωποι που έχουν απομονωμένο συναίσθημα και δεν μπορούν να το εκφράσουν μέσα από απλές κι νήσεις, όπως είναι η αγκαλιά. Πρόκειται ουσιαστικά για άτομα που φοβούνται την οικειότητα και την στενή σωματική επαφή. 

 
Γιατί μια αγκαλιά μπορεί να είναι θεραπευτική;
Μια αγκαλιά έχει πολλαπλά οφέλη τόσο σε επίπεδο σωματικής, όσο και ψυχικής υγείας. Η πίεση του αίματος ρυθμίζεται καλύτερα, όπως και οι χτύποι της καρδιάς. Το άτομο που δέχεται αγκαλιές έχει συναισθηματική και ψυχική ισορροπία και φαίνεται να αναπτύσσει πιο γ ρήγορα και αποτελεσματικά συναισθηματικές και γνωστικές δεξιότητες συγκρινόμενο με ένα άτομο που δεν το αγκαλιάζουν συχνά.
Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αγκαλιά;
Βιολογικά υπάρχει πιθανότητα να επιβιώσει κάποιος χωρίς να αγκαλιάζει και να τον αγκαλιάζουν. Όμως, συναισθηματικά δε θα αποκτήσει τα οφέλη της αγκαλιάς που προαναφέρθηκαν. Επομένως, ένα άτομο με μειωμένες συναισθηματικές δεξιότητες και έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον εαυτό του και τους άλλους έχει μειωμένες πιθανότητες να έχει μια επιτυχημένη προσωπική και επαγγελματική ζωή.
Πόσες αγκαλιές χρειαζόμαστε την ημέρα;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός, καθώς ποικίλει από άτομο σε άτομο το επίπεδο οικειότητας που επιτρέπει ο καθένας. Ωστόσο, επειδή η αγκαλιά είναι δωρεάν, άμεση, ασφαλής, γρήγορη και ακίνδυνη, ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕΊΤΕ ΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ…!
(Σε ευχαριστούμε πολύ Γεωργία!)

*Η Γεωργία Κιζιρίδου είναι Εξελικτική - Σχολική Ψυχολόγος, απόφοιτος του Α.Π.Θ. Επέλεξε να ασχοληθεί με παιδιά και εφήβους, γιατί όσο δύσκολα κι αν φαίνονται τα πράγματα μερικές φορές, υπάρχει πάντα η ελπίδα στο μέλλον η ζωή τους να αλλάξει προς το καλύτερο. Εργάζεται και ως εκπαιδεύτρια ενηλίκων.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων...»

"Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων" ! Το ξέρεις; Φυσικά και το ξέρεις! Ειδικά όταν σε ακούω να γελάς στον ύπνο σου και φουσκώνω από ευτυχία!  Το είπε πριν από πολλά πολλά χρόνια ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ. Ο σκηνοθέτης, Δημήτρης Αδάμης , εμπνέεται  και παίρνει αφορμή αυτή την σχολική χρονιά, από τη διάσημη φράση του Σαίξπιρ και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών, το πιο απίστευτο όνειρο, το έργο που έχει ανέβει περισσότερες φορές στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο .  Σήμερα λοιπόν, παρακολουθήσαμε την πρώτη θεατρική παράσταση αυτού του φθινοπώρου στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ . Πρόκειται για το "ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη.   Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπιρ σε όλο τον κόσμο.   Η παράσταση είναι ειδικά φτιαγμένη για τα παιδιά, με μια ολοκαίνουρια διασκευή, με επταμελή θίασο και συστήνει τον σπουδαίο συγγραφέα μέσα από την ελαφρότητα ενός ψιθύρου. Ο Πουκ, το λατρεμέ...

Σήμερα θα σου μιλήσω για τη μαμά μου.

Θυμάμαι τη μαμά μου... τα πρωινά που μας έντυνε για το σχολείο... εκείνο το σφίξιμο του αποχωρισμού που ένιωθα και την ανυπομονησία να έρθει το μεσημέρι. Που θα άνοιγε την πόρτα και θα την έβλεπα στο σπίτι, να συγυρίζει, να μαγειρεύει και να στρώνει το τραπέζι. Να τη βλέπω. Μου έφτανε. Θυμάμαι τη μαμά μου τα καλοκαίρια...στο μπαλκόνι να κεντά και εγώ να ετοιμάζομαι να πάω για παιχνίδι με τις φίλες μου για ώρες ατελείωτες. Θυμάμαι που μας φώναζε από το μπαλκόνι η μαμά για να επιστρέψουμε στο σπίτι. Πού να το ξέραμε τότε τι σήμαινε η κινητή τηλεφωνία; Θυμάμαι τις εκδρομές μας τα Σάββατα για μπάνιο στη Χαλκιδική. Χρόνια μετά η ίδια ανακάλυψε τις ομορφιές και της Πιερίας. Θυμάμαι τη γεύση της μερέντας στο ψωμί. Ήταν αλλιώτικη τότε.  Και θυμάμαι τον καιρό που εργαζόταν η μαμά τα μικρά αλλά πολύ δυνατά συναισθηματικά σημειώματα που γράφαμε η μία στην άλλη... "Φουφουκίτσα μου σ'αγαπώ πολύ. Δε θα αργήσω. Να με περιμένεις". Τους καλύτερους καφέδες τους έχω ...

Δάκρυα "πορτοκάλια"

Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!"  . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...