Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Έχεις απορίες. Έχεις ερωτήσεις. Αναρωτιέσαι και σκέφτεσαι. Αυτοί οι διάλογοι μαζί σου είναι μαγικοί.
Δε θεωρώ τον εαυτό μου "καλή μαμά" αν με ρωτάς. Και ούτε που να σου περνά από το μυαλό ότι ξέρω τι ακριβώς κάνει μια "καλή μαμά".
Εσύ είσαι το κίνητρο για καλοσύνη.
Κάθε χρόνο μιλάμε όλοι για το πνεύμα των Χριστουγέννων. Το christmas spirit που κάποιοι το κυνηγούν και άλλοι το αποφεύγουν.

Χθες το απόγευμα εγώ ένιωσα το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Δες γιατί:

"-Μαμά, εμείς έχουμε καμινάδα για να έρθει ο Αη Βασιλης;
-Έχουμε, έχουμε (τι στο καλο ΕΝΦΙΑ πληρώνουμε).
- Όλοι εχουν καμινάδα μαμα;
-Εεεε καποιοι ναι και καποιοι οχι (το θέμα ειναι να εχουν σπιτι, καπου να ξεκουραστούν και να ζεσταθουν...)
-Μα, ολοι πρέπει να έχουν καμινάδα! (Μη βαζεις ιδεες για εξτρα φορολογηση γιαβρι μου)
-Θα βρει τον τροπο του ο Αη Βασιλης...
-Εεεεεε! Απο την πορτα θα μπει βρε μαμα;
-Από την πορτα, από το παραθυρο...
-Και ποιος θα του ανοιξει βρε μαμά τη νύχτα;
-Η καρδιά μας...
-Η καρδιά ανοίγει την πορτα βρε μαμα; Σαν τα κλειδιά σου μαμά;
-Σαν τα κλειδιά μου και καλύτερα.
-Εχω και εγω καρδουλα μαμα; Σαν τα κλειδια σου, ε;;;"




(Εσείς ζυμαρακια του σύμπαντος κρατάτε ολα τα κλειδιά του κόσμου. Μην τα χασετε και μην τα ξεχάσετε ποτέ, ποτέ, ποτέ).










Σε φιλώ.
Η μαμά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων...»

"Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων" ! Το ξέρεις; Φυσικά και το ξέρεις! Ειδικά όταν σε ακούω να γελάς στον ύπνο σου και φουσκώνω από ευτυχία!  Το είπε πριν από πολλά πολλά χρόνια ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ. Ο σκηνοθέτης, Δημήτρης Αδάμης , εμπνέεται  και παίρνει αφορμή αυτή την σχολική χρονιά, από τη διάσημη φράση του Σαίξπιρ και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών, το πιο απίστευτο όνειρο, το έργο που έχει ανέβει περισσότερες φορές στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο .  Σήμερα λοιπόν, παρακολουθήσαμε την πρώτη θεατρική παράσταση αυτού του φθινοπώρου στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ . Πρόκειται για το "ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη.   Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπιρ σε όλο τον κόσμο.   Η παράσταση είναι ειδικά φτιαγμένη για τα παιδιά, με μια ολοκαίνουρια διασκευή, με επταμελή θίασο και συστήνει τον σπουδαίο συγγραφέα μέσα από την ελαφρότητα ενός ψιθύρου. Ο Πουκ, το λατρεμέ...

Σήμερα θα σου μιλήσω για τη μαμά μου.

Θυμάμαι τη μαμά μου... τα πρωινά που μας έντυνε για το σχολείο... εκείνο το σφίξιμο του αποχωρισμού που ένιωθα και την ανυπομονησία να έρθει το μεσημέρι. Που θα άνοιγε την πόρτα και θα την έβλεπα στο σπίτι, να συγυρίζει, να μαγειρεύει και να στρώνει το τραπέζι. Να τη βλέπω. Μου έφτανε. Θυμάμαι τη μαμά μου τα καλοκαίρια...στο μπαλκόνι να κεντά και εγώ να ετοιμάζομαι να πάω για παιχνίδι με τις φίλες μου για ώρες ατελείωτες. Θυμάμαι που μας φώναζε από το μπαλκόνι η μαμά για να επιστρέψουμε στο σπίτι. Πού να το ξέραμε τότε τι σήμαινε η κινητή τηλεφωνία; Θυμάμαι τις εκδρομές μας τα Σάββατα για μπάνιο στη Χαλκιδική. Χρόνια μετά η ίδια ανακάλυψε τις ομορφιές και της Πιερίας. Θυμάμαι τη γεύση της μερέντας στο ψωμί. Ήταν αλλιώτικη τότε.  Και θυμάμαι τον καιρό που εργαζόταν η μαμά τα μικρά αλλά πολύ δυνατά συναισθηματικά σημειώματα που γράφαμε η μία στην άλλη... "Φουφουκίτσα μου σ'αγαπώ πολύ. Δε θα αργήσω. Να με περιμένεις". Τους καλύτερους καφέδες τους έχω ...

Δάκρυα "πορτοκάλια"

Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!"  . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...