Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ταξί και λεωφορεία!

Κουκου!
Εγώ είμαι πάλι!
Η...."μαμά Ταζοπούλου" όπως πολύ εύστοχα με αποκαλείς!

Λοιπόν, είμαστε κορίτσια του κέντρου και του απόκεντρου! Είμαστε παντού!
Στο κέντρο και τις συνοικίες!
Δεν αφήνουμε δρόμο  για δρόμο σοκάκι για σοκάκι!
Οι δραστηριότητες και οι εκδηλώσεις είναι το ατού μας!

Όχι δεν είπα "τουτου". Ατού είναι το .... προτέρημα!
Το προσόν!
Άγνωστες λέξεις;
Ααααα θα σου εξηγήσω άλλη φορά!

Που λες, όταν έρχεται σαββατοκύριακο δεν ξέρουμε ποια εκδήλωση να πρωτοδιαλέξουμε.
Οι περισσότερες γίνονται στο κέντρο της πόλης και έτσι διαλέγουμε ταξί ή λεωφορείο και δρόμοοοοοοοοοοοοοοο!

Εννοείται πως παίρνουμε μαζί μας και το καροτσάκι περιπάτου διότι είμαστε γυριστρούλες και μια ξεκούραση θα τη χρειαστείς.
Τα συν του λεωφορείου είναι ότι σου αρέσει πολύ, έχεις μια διαφορετική θέα στις ψηλές θέσεις. Φυσικά είναι δωρεάν για εσένα και για εμένα που έχω κάρτα απεριορίστων διαδρομν.
Τα μείον είναι περισσότερα, καθώς οι συνθήκες μετακίνησης στα αστικά λεωφορεία της Θεσσαλονίκης είναι τραγικές έως τριτοκοσμικές.

Για αυτό, τη λύση τις περισσότερες φορές τη δίνει το ταξί!

 
 Είναι διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή, βάζουμε και το καροτσάκι μας στο πορτ μπαγκάζ και μας πάει ακριβώς στον προορισμό μας.
Τέλεια!
Πλέον, μπαίνοντας λες μόνη σου και πού παμε!
Γελάει ο οδηγός γελάω και εγώ η μάνα από υπερηφάνεια!

Τα ταξί στη Θεσσαλονίκη όπως θα δεις και στο μέλλον είναι μπλε ή "μπρλε" όπως λες κι εσύ!

Μικρή μου, αυτοί είναι οι δύο βασικοί τρόποι μετακίνησης στη Θεσσαλονίκη.
Το έχεις καταλάβει και το έχεις εμπεδώσει, είμαι σίγουρη.
Εδώ και χρόνια, σε αυτή την πόλη, ο κόσμος μιλάει για το μετρό.

Τι είναι το μετρό;
Ααααα δεν ξέρω ούτε κι εγώ να σου πω!
Μόνο σε ζωγραφιές το βλέπω και σε αλλες αναπτυγμένες πόλεις του κόσμου μεταξύ αυτών και η Αθήνα.

Πληροφορίες πάντως λένε πως πριν γίνεις 10 χρόνων θα είναι έτοιμο.

Λες;;;;

Σχόλια

  1. Σοφάκι δεν θέλω να σε πικράνω αλλά πιστεύω θα αργήσει λίιιιιγο παραπάνω το μετρό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Axaxaxaxa δε με πικραίνεις Μάρθα! Σε πρόλαβαν άλλοι πιο μεγάλοι! Πλέον το διασκεδαζουμε οι Θεσσαλονικείς! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Axaxaxaxa δε με πικραίνεις Μάρθα! Σε πρόλαβαν άλλοι πιο μεγάλοι! Πλέον το διασκεδαζουμε οι Θεσσαλονικείς! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το κουτάλι της Kellogg's!

Α, θα μπω κατευθείαν στο θέμα! Έφτασε πριν από λίγες μέρες το κουτάλι της Kellogg's! Τι χαρά! Με το ονομά σου τυπωμένο! Ντα νταααααννννννν! Ιδού! Έκανε πολύ καιρό να φτάσει. Το περιμέναμε πώς και πώς! Φυσικά έφτιαξα και ένα κουτάλι για εμένα και ένα για τη "γιαγιακούλα" σου! Είναι μια πολύ όμορφη κίνηση της Kellogg's για μικρά και μεγάλα παιδιά! Κουτάλια για τα παιδάκια και τους γονείς τους! Με όποιο ήρωα της Kellogg's  αγαπάς! Κικιρίκουυυυυυυυυυυυυυυ! Αυτό επιλέξαμε εμείς! Μιαμ μιαμ μιαμ.... Το λες τόσο ωραία συλλαβιστά "κου-τα-λλά-κι!!!!!". Φιλάκια αγάπη μου!

Τα μεγάλα ταξίδια πάντα κάνουμε μόνοι

Τα έχουν αναλύσει όλοι όλα για το δυστύχημα στα Τέμπη. Δεν έμεινε κάτι άλλο να πούμε. Καταλαβαίνεις τον πόνο των άλλων, επειδή έχεις χάσει και εσύ ξαφνικά τον άνθρωπό σου; Επειδή είναι άδικο το ξαφνικό φευγιό; Καταλαβαίνεις τον άλλο έτσι κι αλλιώς;   Νομίζω ότι πλέον όλοι καταλαβαίνουμε κατά βάθος πάρα πολλά  και ακριβώς τα ίδια, είτε θρηνούμε μια απώλεια στο ίδιο μας το σπίτι, είτε όχι. Το κυριότερο από όλα που μας κάνει να πονάμε, είναι που ξέρουμε ότι σωθήκαμε τόσα χρόνια από τύχη. Το μόνο που μπορώ να κάνω αυτές τις μέρες, ώρες και στιγμές είναι να σιγοτραγουδώ λίγους στίχους...σαν φυλαχτό μέσα μου... " Μείνε λίγο ακόμα  κλείσαν’ όλοι οι δρόμοι  τα μεγάλα ταξίδια  πάντα κάνουμε μόνοι"    

Αντίο Δημητράκη μου.

Γεννήθηκες στις 28 Αυγούστου 1975 και εγώ στις 21 Ιουνίου 1977. Είχαμε δύο χρόνια παρά κάτι διαφορά. "Για την ακρίβεια 22 μήνες" όπως έλεγε η μαμά. Παρόλο που ήσουν μεγαλύτερος από εμένα, η μαμά έλεγε ότι σε προστάτευα και προλάβαινα διάφορες ζημιές σου. Διόρθωνα τις αταξίες σου... Έτσι έσωσα ένα κρυσταλλένιο βάζο που επιχείρησες εν αγνοία σου να σπάσεις τον καιρό που μέναμε στη λατρεμένη μας οδό "Τυρολόης 5" στην Κάτω Τούμπα, ακριβώς απέναντι από το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Έπιασα το βάζο και σε κοίταξα με ύφος "μα τι πας να κάνεις παιδί μου;". Μια άλλη φορά, βρήκα το χαμένο σου πράσινο ποδήλατο. Το είχες χάσει και στενοχωριόσουν. Σε είχα μαλώσει άσχημα θυμάμαι ο μπαμπάς "για την τόση επιπολαιότητά σου". Μια Κυριακή του 1985 που έγιναν εκλογές και επιστρέφοντας με το αυτοκίνητο από το εκλογικό κέντρο που ψήφισαν οι γονείς μας είδα από το παράθυρο το πράσινο ποδήλατο! "Το βρήκα! Το βρήκα ! Να το ποδήλατό μας" φώναξα. Ένα παιδάκι με ειδικές ανάγ