Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές!

Κοντεύουν σε ένα μήνα τα Χριστούγεννα ζυμαρακι μου!

Τελευταία, μου αρέσει πολύ να ασχολούμαστε με διάφορες κατασκευές. Κάνω όσα φαντάζομαι και μπορώ. Ενημερώνομαι κιόλας από άλλα sites και αλλες μαμαδες που γνωρίζουν περισσότερα.

Ρίξε μια ματιά !

Χθες φτιαξαμε ένα δεντράκι από ρολά χάρτινα!


 Εντάξει, θέλω ακόμη πολλή βελτίωση αλλά προς το παρόν αρκεί ο ενθουσιασμός και η χαρά της δημιουργίας!

Η πρώτη απόπειρα χειροτεχνίας για τα Χριστούγεννα ήταν οι τάρανδοι! Να μια ταρανδο-οικογένεια!


 Α! να και ένας σκέτος τάρανδος. Πιο μεγάλος. Τον έβαλα στην πόρτα του σπιτιού τώρα για καλωσόρισμα.

Πολλά υλικά και κάθε λογής μπιχλιμπλιδια τα βρίσκουμε στο Tiger. Ένα κατάστημα που λύνει τα χέρια του χειροτέχνη!



Εκτός από τις χάρτινες χειροτεχνίες υπάρχουν και οι χειροτεχνίες που....τρώγονται!
Φυσικά και εννοώ τα μπισκότα και τα muffins!
Για δες! Βοηθάς και εσύ με τον τρόπο σου!


Μια που μιλάμε για χριστουγεννιάτικα μπισκότα να μην ξεχάσουμε να πούμε και πάλι συγχαρητήρια στην οικογένεια ΚΟΥΚΟΥΜΕΡΙΑ, το κλασικό αρτοποιείο της γειτονιάς μας που φτιάχνει πραγματικά καλλιτεχνήματα κάθε Χριστούγεννα!
Μπορείς να αντισταθείς σε αυτό τον Αη Βασίλη;

Εγώ όχι!

Κλείνοντας αυτό το post θα σου δώσω μια γεύση από τη Χριστουγεννιάτικη Θεσσαλονίκη.
Στολίστηκε το εμπορικό κέντρο και το δημαρχείο.
Voila!



Πριν λίγες μέρες στόλισες και εσύ δεντράκι μαζί με άλλα παιδάκια σε μια εξαιρετική χριστουγεννιάτικη εκδλήλωση με φιλανθρωπικό χαρακτήρα που οργάνωσε το ΜΑΓΙΚΟ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ.

Όλα τα παιδάκια που συμμετείχαν στη δράση, έφεραν μαζί τους και από ένα γάλα για τα παιδιά που δεν έχουν να πιουν. Αφού ζωγραφίσατε χριστουγεννιάτικες εικόνες, τις κολλήσατε στα κουτιά και φτιάξατε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο από....κουτιά γάλακτος!

Μετά, με μουσικές και χριστουγεννιάτικες μελωδίες στολίσατε το χριστουγεννιάτικο δέντρο!

Ουπς!
Ώρα να φεύγω!
Ήδη έχω στο νου την επόμενη χειροτεχνία μας!


Σε φιλώ.
Η μαμά!




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων...»

"Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων" ! Το ξέρεις; Φυσικά και το ξέρεις! Ειδικά όταν σε ακούω να γελάς στον ύπνο σου και φουσκώνω από ευτυχία!  Το είπε πριν από πολλά πολλά χρόνια ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ. Ο σκηνοθέτης, Δημήτρης Αδάμης , εμπνέεται  και παίρνει αφορμή αυτή την σχολική χρονιά, από τη διάσημη φράση του Σαίξπιρ και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών, το πιο απίστευτο όνειρο, το έργο που έχει ανέβει περισσότερες φορές στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο .  Σήμερα λοιπόν, παρακολουθήσαμε την πρώτη θεατρική παράσταση αυτού του φθινοπώρου στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ . Πρόκειται για το "ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη.   Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπιρ σε όλο τον κόσμο.   Η παράσταση είναι ειδικά φτιαγμένη για τα παιδιά, με μια ολοκαίνουρια διασκευή, με επταμελή θίασο και συστήνει τον σπουδαίο συγγραφέα μέσα από την ελαφρότητα ενός ψιθύρου. Ο Πουκ, το λατρεμέ...

Σήμερα θα σου μιλήσω για τη μαμά μου.

Θυμάμαι τη μαμά μου... τα πρωινά που μας έντυνε για το σχολείο... εκείνο το σφίξιμο του αποχωρισμού που ένιωθα και την ανυπομονησία να έρθει το μεσημέρι. Που θα άνοιγε την πόρτα και θα την έβλεπα στο σπίτι, να συγυρίζει, να μαγειρεύει και να στρώνει το τραπέζι. Να τη βλέπω. Μου έφτανε. Θυμάμαι τη μαμά μου τα καλοκαίρια...στο μπαλκόνι να κεντά και εγώ να ετοιμάζομαι να πάω για παιχνίδι με τις φίλες μου για ώρες ατελείωτες. Θυμάμαι που μας φώναζε από το μπαλκόνι η μαμά για να επιστρέψουμε στο σπίτι. Πού να το ξέραμε τότε τι σήμαινε η κινητή τηλεφωνία; Θυμάμαι τις εκδρομές μας τα Σάββατα για μπάνιο στη Χαλκιδική. Χρόνια μετά η ίδια ανακάλυψε τις ομορφιές και της Πιερίας. Θυμάμαι τη γεύση της μερέντας στο ψωμί. Ήταν αλλιώτικη τότε.  Και θυμάμαι τον καιρό που εργαζόταν η μαμά τα μικρά αλλά πολύ δυνατά συναισθηματικά σημειώματα που γράφαμε η μία στην άλλη... "Φουφουκίτσα μου σ'αγαπώ πολύ. Δε θα αργήσω. Να με περιμένεις". Τους καλύτερους καφέδες τους έχω ...

Δάκρυα "πορτοκάλια"

Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!"  . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...