Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Χαρά στη βιβλιοθήκη!

Καιρό έχουμε να τα πούμε;

Από εδώ εννοώ, γιατί από κοντά η γλώσσα τρέχει σα νερό!

Σίγουρα ζεις την πρώιμη επανάστασή σου. Δηλαδή εμείς το ΟΧΙ το γιορτάζουμε σχεδόν κάθε μερα.

Ω, ναι.

Όχι στο ντύσιμο.
Όχι στο πλύσιμο.
Όχι στο άλλαγμα.
Όχι στο φάρμακο.

Εγώ η μάνα του λόχου λοιπόν...εδώ!

Ευτυχώς δε λες όχι στην ανάγνωση παραμυθιών.

Τα βράδια αλλά και τα μεσημέρια σου αρέσει πολύ να ξεφυλλίζουμε και να σου διαβάζω ιστορίες.

Ειδικά όσο κοντεύουν τα Χριστούγεννα η θεματική σου για τον Αη Βασίλη επεκτείνεται.

Εκτός λοιπόν από τα βιβλία που αγοράζουμε, σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να έχεις και μια πρώτη επαφή με τη βιβλιοθήκη της περιοχής μας.





Πλέον στις βιβλιοθήκες γίνονται και διάφορες εκδηλώσεις για παιδιά.

Καθίσαμε στο τραπεζάκι και άρχισες να ξεφυλλίζεις διάφορα παιδικά βιβλία.
"Είναι δικό μου, μαμα;"
"Όχι, δεν είναι δικό σου βιβλίο. Μπορούμε όμως να το πάρουμε για λίγες μέρες στο σπιτι μας, να το διαβάσουμε και να το φέρουμε πίσω στο σπίτι του"

Σου άρεσε πολύ η ιδέα. Πήρες παραμάσχαλα αυτό που διάλεξες και σε βοήθησα να το αφήσεις στον ειδικό πάγκο για να το "φυγαδεύσει" η βιβλιοθηκονόμος.

Για να δούμε! Τι κάνει η μικρή μπότα του Αη Βασίλη;;;




 Ό,τι και να κάνει εγώ καλού κακού θα κρύψω όλες τις ξυλομπογιές!
Ξέρεις εσύ γιατί!

Φιλάκια!


Σχόλια

  1. Όλο λέω ότι πρέπει να την πάω κι εγώ στη βιβλιοθήκη και όλο το αμελώ. Βέβαια ξέρει τί σημαίνει δανειστική βιβλιοθήκη μιας και έχουν στον σταθμό, αλλά ωραίο θα ήταν να διαλέγαμε και μαζί βιβλία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το κουτάλι της Kellogg's!

Α, θα μπω κατευθείαν στο θέμα! Έφτασε πριν από λίγες μέρες το κουτάλι της Kellogg's! Τι χαρά! Με το ονομά σου τυπωμένο! Ντα νταααααννννννν! Ιδού! Έκανε πολύ καιρό να φτάσει. Το περιμέναμε πώς και πώς! Φυσικά έφτιαξα και ένα κουτάλι για εμένα και ένα για τη "γιαγιακούλα" σου! Είναι μια πολύ όμορφη κίνηση της Kellogg's για μικρά και μεγάλα παιδιά! Κουτάλια για τα παιδάκια και τους γονείς τους! Με όποιο ήρωα της Kellogg's  αγαπάς! Κικιρίκουυυυυυυυυυυυυυυ! Αυτό επιλέξαμε εμείς! Μιαμ μιαμ μιαμ.... Το λες τόσο ωραία συλλαβιστά "κου-τα-λλά-κι!!!!!". Φιλάκια αγάπη μου!

Τα μεγάλα ταξίδια πάντα κάνουμε μόνοι

Τα έχουν αναλύσει όλοι όλα για το δυστύχημα στα Τέμπη. Δεν έμεινε κάτι άλλο να πούμε. Καταλαβαίνεις τον πόνο των άλλων, επειδή έχεις χάσει και εσύ ξαφνικά τον άνθρωπό σου; Επειδή είναι άδικο το ξαφνικό φευγιό; Καταλαβαίνεις τον άλλο έτσι κι αλλιώς;   Νομίζω ότι πλέον όλοι καταλαβαίνουμε κατά βάθος πάρα πολλά  και ακριβώς τα ίδια, είτε θρηνούμε μια απώλεια στο ίδιο μας το σπίτι, είτε όχι. Το κυριότερο από όλα που μας κάνει να πονάμε, είναι που ξέρουμε ότι σωθήκαμε τόσα χρόνια από τύχη. Το μόνο που μπορώ να κάνω αυτές τις μέρες, ώρες και στιγμές είναι να σιγοτραγουδώ λίγους στίχους...σαν φυλαχτό μέσα μου... " Μείνε λίγο ακόμα  κλείσαν’ όλοι οι δρόμοι  τα μεγάλα ταξίδια  πάντα κάνουμε μόνοι"    

Αντίο Δημητράκη μου.

Γεννήθηκες στις 28 Αυγούστου 1975 και εγώ στις 21 Ιουνίου 1977. Είχαμε δύο χρόνια παρά κάτι διαφορά. "Για την ακρίβεια 22 μήνες" όπως έλεγε η μαμά. Παρόλο που ήσουν μεγαλύτερος από εμένα, η μαμά έλεγε ότι σε προστάτευα και προλάβαινα διάφορες ζημιές σου. Διόρθωνα τις αταξίες σου... Έτσι έσωσα ένα κρυσταλλένιο βάζο που επιχείρησες εν αγνοία σου να σπάσεις τον καιρό που μέναμε στη λατρεμένη μας οδό "Τυρολόης 5" στην Κάτω Τούμπα, ακριβώς απέναντι από το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Έπιασα το βάζο και σε κοίταξα με ύφος "μα τι πας να κάνεις παιδί μου;". Μια άλλη φορά, βρήκα το χαμένο σου πράσινο ποδήλατο. Το είχες χάσει και στενοχωριόσουν. Σε είχα μαλώσει άσχημα θυμάμαι ο μπαμπάς "για την τόση επιπολαιότητά σου". Μια Κυριακή του 1985 που έγιναν εκλογές και επιστρέφοντας με το αυτοκίνητο από το εκλογικό κέντρο που ψήφισαν οι γονείς μας είδα από το παράθυρο το πράσινο ποδήλατο! "Το βρήκα! Το βρήκα ! Να το ποδήλατό μας" φώναξα. Ένα παιδάκι με ειδικές ανάγ