Ο άνθρωπος όταν φεύγει, φεύγει.
Και αυτό θα κάνουμε όλοι μια μέρα.
Αλλά είναι μερικά "φευγιά" που πονούν περισσότερο.
Είχα την τιμή να είμαι φίλη του Μάνου Αντώναρου. Αυτού του εξαίρετου ανθρώπου του δοτικού, του ειλικρινούς, που αγαπούσε τον φίλο, που δε χάιδευε αυτιά, που συμβούλευε από καρδιάς. Υπέροχος άνθρωπος και μοναδικός πατέρας.
Που νοιαζόταν. Που ήταν εκεί.
Που επικοινωνούσε επί της ουσίας.
"Βρε συ! Ακούς που σου μιλάω;"
"Ακούω βρε Μάνο, ακούω".
Σε ευχαριστώ Μάνο για όσα είπαμε, τις ανησυχίες που εκφράσαμε και τα αστεία που γελάσαμε.
Ο Μάνος έφυγε. Δε μένει πια εδώ.
Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς μια μέρα.
Να το θυμόμαστε όλοι αυτό.
Και ας προσεγγίζουμε και ας ψάχνουμε την αλήθεια.
Όπως έκανε και εκείνος.
Καλό ταξίδι αγαπημένε μου φίλε.
Καλή αντάμωση.
(Η "τρελοκαμπέρο" μαμά).
Και αυτό θα κάνουμε όλοι μια μέρα.
Αλλά είναι μερικά "φευγιά" που πονούν περισσότερο.
Είχα την τιμή να είμαι φίλη του Μάνου Αντώναρου. Αυτού του εξαίρετου ανθρώπου του δοτικού, του ειλικρινούς, που αγαπούσε τον φίλο, που δε χάιδευε αυτιά, που συμβούλευε από καρδιάς. Υπέροχος άνθρωπος και μοναδικός πατέρας.
Που νοιαζόταν. Που ήταν εκεί.
Που επικοινωνούσε επί της ουσίας.
"Βρε συ! Ακούς που σου μιλάω;"
"Ακούω βρε Μάνο, ακούω".
Σε ευχαριστώ Μάνο για όσα είπαμε, τις ανησυχίες που εκφράσαμε και τα αστεία που γελάσαμε.
Ο Μάνος έφυγε. Δε μένει πια εδώ.
Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς μια μέρα.
Να το θυμόμαστε όλοι αυτό.
Και ας προσεγγίζουμε και ας ψάχνουμε την αλήθεια.
Όπως έκανε και εκείνος.
Καλό ταξίδι αγαπημένε μου φίλε.
Καλή αντάμωση.
(Η "τρελοκαμπέρο" μαμά).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου