Χαρά, το πιο δύσκολο πράγμα.

Έχεις το όνομα, έχεις και τη χάρη;
Δεν ξέρω. Έτσι λένε. Μάλλον δηλαδή είναι έτσι.
Το σίγουρο είναι ότι γεννήθηκες και υπάρχεις σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Στην εποχή όπου λείπει η χαρά.

Δεν ειναι θέμα κρίσης.
Δεν είναι θέμα χρημάτων.
Δεν είναι θέμα πλούτου και ευμάρειας.

Είναι θέμα στάσης ζωής και εσωτερικής ισορροπίας.
Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που φαινομενικά "τα έχουν ολα" αλλά δεν έχουν χαρά.

Ξέρεις, η χαρά δε συχνάζει σε πολύ φωτεινά και δοξασμένα στέκια. Δε φοράει σώνει και ντε στρας και ακριβά σύνολα. Δεν έχει μπάντες και μπουφέ. Δεν έχει χειραψίες δίχως νόημα και γνωριμίες χωρίς περιεχόμενο.

Προχθές, κάναμε μια ωραία βόλτα με τη φίλη μου (που την αγαπάς πολύ) τη Ζωή. Ναι, ναι. Τη Ζωή από το ραδιόφωνο. Που είναι πολλά παραπάνω από μια απλή συνάδελφος και ακόμη περισσότερα από μια απλή φίλη.

Γελάσαμε με την ψυχή μας σε όλη τη διαδρομή μας μέχρι να φτάσουμε σε ένα πολύ ωραίο μέρος για να πιούμε ένα σύντομο καφέ, ώσπου να ξαναπάρουν τη σκυτάλη οι υπόλοιπες δραστηριότητες της ημέρας.
Είδες τι ωραία που το έθεσα;
Δεν τις λέω "υποχρεώσεις" πια. Τις λέω δραστηριότητες.

Τι;
Σε ποιο μέρος πήγαμε χωρίς εσένα;
Να εδώ! Στη στοά Δραγουμη! Εδώ μπορείς να πιεις καφέ, να φας με ωραία θέα και να ψωνίσεις και απο το πολύ όμορφα οργανωμένο παντοπωλειο πολύ όμορφα προϊόντα.

Επιστροφή στο θέμα μας Χαρά που δεν είναι άλλο από τη  χαρά.

Λοιπόν, αυτό ήταν. Δεν  ήθελα τίποτα αλλο μετά από αυτό!
Γέμισαν τόσο πολύ οι "μπαταρίες" μου και συνέχισα με πολύ κέφι τη μέρα μου.

Κρατάς μυστικό;
Βασική προϋπόθεση για να βρεις τη χαρά, είναι να κρατάς στη ζωή σου τους ανθρώπους που σου την προσφέρουν απλόχερα.
Εύχομαι να έχεις στα χέρια σου αυτό τον πολύτιμο "πηλό" και να τον πλάσεις αναλόγως.

Έρχομαι, ε!
Στρώσε τραπέζι με τη γιαγιά!