Η πρώτη τσουλήθρα.

Κου κου!
Α, ναι, ξέχασα να σου πω. Πολλές φορές αντί για "καλημέρα" λέω "κούκου". Το βρίσκω πιο ταιριαστό στη μητρική τρέλα μου!

Εσύ "φταις" για αυτό! χαχαχχαα

Λοιπόν, οι μέρες για το πρώτο παιδικό πάρτυ σου κοντεύουν!
"Θα γίνει χαμός, θα γίνει πανικός" λένε οι φίλοι και οι συγγενείς!

Δε σου κρύβω ότι και για εμένα είναι μια πολύ σημαντική στιγμή. Δηλαδή, πώς να σου το πω ζυμαράκι μου;;;; Είναι σα να είναι και το δικό μου πρώτο πάρτυ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, είσαι το πιο όμορφο πάρτυ της ζωής μου, ροδοφυλλένια μου!

Φυσικά, θα σου αφιερώσω ξεχωριστή ανάρτηση για το γενέθλιο πάρτυ σου!

Λοιπόν, και πάλι στο θέμα μας!

Κάθε μεσημέρι, που επιστρέφω από τη δουλειά στο σπίτι, πηγαίνουμε στην "μπέλιαααααααα" (δηλαδή την "κούνια-μπέλα" δηλαδή την παιδική χαρά).

 Τώρα το χειμώνα, δε συναντάμε πολλά παιδάκια την ώρα που πηγαίνουμε εμείς... Δεν πειράζει όμως! Εμείς βρίσκουμε αμάτρητους τρόπους παιχνιδιού!

Εδώ και μέρες ανεβαίνεις τα σκαλιά για να πας στην τσουλήθρα. Μόλις φτάνεις στο "επίμαχο" σημείο, σταματάς, με κοιτάς και με φωνάζεις "μαμάαααααα!" για να σε βοηθήσω να τσουλήσεις!

Ωωωωωωωωωωπ!

 Ακολουθεί ένας παντζουρλισμός χειροκροτημάτων!
Προχθές όμως, είχες άλλα σχέδια στο μυαλό σου. Έφτασες στο "επίμαχο" σημείο, με φώναξες αλλά τελικά δεν ήθελες τη βοηθειά μου! Τσούλησες εντελώς μόνη σου!!!!!

"Μπράβο Χαράααααααααα" (φώναξε η μαμά).
Αντε ξανά και άντε ξανά και ξανά και ξανά!

Η χαρά σου ήταν ανείπωτη. Και όταν ήρθε και ένα άλλο παιδάκι με τον παππού του, το παιχνίδι απογειώθηκε!

"Κούνια-μπέλιααααααα....πεπέλιαααααααααα"

Σ'αγαπώ!

Η μαμά.