Forever Hugs

Και η Χαρά στη θάλασσα ξανά! Αυτή την εβδομάδα που είχα άδεια κάναμε και το πρώτο μπάνιο μας στη θάλασσα. Miss βουτιά 2016! χαχαχα από την προηγούμενη μέρα ετοίμασες και εσύ τα πράγματά σου και μου έλεγες τι θέλεις να πάρουμε μαζί μας: το σωσίβιο Πέππα και το μπουρνούζι Spiderman (ω, ναι!) και φυσικά το αντηλιακό σου. Αλόμονο! (που λες και εσύ). Με την πολύ καλή φίλη μας τη Γαλάτεια και την κόρη της περάσαμε υπέροχα με γέλια και παιχνίδια μέσα και έξω από τη θάλασσα! Να, δες! Βασική συμβουλή για τις μαμάδες που φοβούνται την υπερέκθεση στον ήλιο: ένα ολόσωμο παιδικό μαγιό που καλύπτει σχεδόν όλο το σώμα του παιδιού είναι σωτήριο! Θα το βρείτε σε επιλεγμένα καταστήματα παιδικών ειδών! Εγώ αρκέστηκα στη σκιά μιας πολύχρωμης μαντήλας. Φυσικά και αυτή τη φορά ήμουν η μαμά με το τάπερ. Για να μη φάτε οτιδήποτε ανθυγιεινο αλλά να χορτάσετε και να φάτε και σωστά πήραμε μαζί μας σπιτικό φαγητό. Δε θα ξεχάσω το συνεχές γέλιο σου. Η χαρά σου ήταν τόση που νομίζω πως κουδ...

Κορίτσι μου γλυκό και αγαπημένο, ακουσέ με... δημιούργησα αυτό το blog ένα παραπάνω για να ξέρεις την ιστορία μας όσο είμασταν και είμαστε μαζί. Να ξέρεις τις μέρες μας και τις στιγμές μας. Το αύριο δεν το ξέρει και δεν το ορίζει κανείς. Το σήμερα είναι καταπληκτικό. Μαζί σου. Κάθε μέρα μου λες πράγματα που με βάζουν σε σκέψεις. Θετικές σκέψεις. Παιδάκι μου, κοριτσάκι μου, σε ευχαριστώ! Ξύπνησες απο το μεσημεριανό ύπνο σου τις προάλλες. Πετάχτηκες σχεδόν απο το μαξιλάρι και μου είπες με τα ματάκια σου ορθάνοιχτα: "Μαμά...είσαι καταπληκτική...Να ζήσεις τη ζωή σου!" Εσύ είσαι η ζωή μου! Εσύ. Ένας μικρός γλυκός άνθρωπος 3,5 ετών! Σε αγαπώ πολύ.  Η μαμά. ΥΓ. Αύριο το πρόγραμμα λέει ΘΑΛΑΣΣΑ. Το πρώτο μας μπάνιο για εφέτος!

Σήμερα, 21 Ιουνίου, έχω τα γενέθλιά μου. Είμαι και επίσημα πια μια "δεσποινίς ετών 39". Η μαμά μου κάθε χρόνο τέτοια μέρα μου μιλά για τη σημαδιακή ημέρα που γεννήθηκα. Ημέρα της μουσικής και το θερινό ηλιοστάσιο βεβαίως, δεν το λες και μια συνηθισμένη μέρα του χρόνου. Θα μου εξιστορήσει φυσικά με λεπτομέρειες και το πώς γιορτάσαμε τα πρώτα μου γενέθλια μια μέρα μετά το σεισμό του 1978.  Πολλές χρονολογίες βρε παιδί μου. Πολλά νούμερα.  Με προκαλούν να κάνω μια λίστα με 39 υποσχέσεις: 1. Να προσέχω περισσότερο την υγεία μου. 2. Να μην τα παίρνω κατάκαρδα μερικά πράγματα. 3. Να διώξω και άλλους τοξικούς ανθρώπους απο την καθημερινότητά μου. 4. Να βελτιωθώ στη δουλειά μου. 5. Να βελτιώσω τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ. 6. Να εκδηλώνω την αγάπη μου πιο άμεσα στους ανθρώπους που το αξίζουν πραγματικά. 7. Να οργανώσω το αεροπορικό ταξίδι που θέλω να κάνω μαζί σου. 8. Να μη χάσουμε ΚΑΜΙΑ δραστηριότητα, εκδήλωση και γιορτή και εφέτος!...

Καλημέρα! Είναι η εβδομάδα που έχω την πρώτη καλοκαιρινή άδεια και είπα να σου υπενθυμίσω τι ωραία που περάσαμε (και) πάλι αυτές τις ημέρες. Φυσικά αυτό που κέρδισε τις εντυπώσεις λίγο πριν αποχαιρετήσουμε και τον Ιούνιο ήταν η βόλτα μας στο λιμάνι! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Την περασμένη Πέμπτη φύγαμε άρον άρον να προλάβουμε την έκθεση φωτογραφίας της αγαπημένης μας φίλης Κατερίνας Χατζηαβράμογλου  που είναι μια καταπληκτική φωτογράφος. Εκτός από καταπληκτικη φωτογράφος όμως είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος, δοτικός και καλοπροαίρετος. Σπανίζουν μικρή μου αυτοί οι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο το μικρό το μέγα! Το ήξερες ότι η φίλη μας η Κατερίνα ήταν η πρώτη που σε φωτογράφισε με την επαγγελματική μηχανή της; Για δες εδώ. Αναγνωρίζεις αυτό τα χεράκι;;; Η Κατερίνα είχε έρθει μια Κυριακή πρωί και μαζί με την καλή καρδιά της μας έφερε και τη διάθεσή της για φωτογράφιση. Εχω και άλλες φωτογραφίες απο την κάμερα της φίλης μας στο αρχείο μου. Η Κατερίνα...

Έχεις το όνομα, έχεις και τη χάρη; Δεν ξέρω. Έτσι λένε. Μάλλον δηλαδή είναι έτσι. Το σίγουρο είναι ότι γεννήθηκες και υπάρχεις σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Στην εποχή όπου λείπει η χαρά. Δεν ειναι θέμα κρίσης. Δεν είναι θέμα χρημάτων. Δεν είναι θέμα πλούτου και ευμάρειας. Είναι θέμα στάσης ζωής και εσωτερικής ισορροπίας. Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που φαινομενικά "τα έχουν ολα" αλλά δεν έχουν χαρά. Ξέρεις, η χαρά δε συχνάζει σε πολύ φωτεινά και δοξασμένα στέκια. Δε φοράει σώνει και ντε στρας και ακριβά σύνολα. Δεν έχει μπάντες και μπουφέ. Δεν έχει χειραψίες δίχως νόημα και γνωριμίες χωρίς περιεχόμενο. Προχθές, κάναμε μια ωραία βόλτα με τη φίλη μου (που την αγαπάς πολύ) τη Ζωή. Ναι, ναι. Τη Ζωή από το ραδιόφωνο. Που είναι πολλά παραπάνω από μια απλή συνάδελφος και ακόμη περισσότερα από μια απλή φίλη. Γελάσαμε με την ψυχή μας σε όλη τη διαδρομή μας μέχρι να φτάσουμε σε ένα πολύ ωραίο μέρος για να πιούμε ένα σύντομο καφέ, ώσπου να ξαναπάρουν τη σκυτάλη οι υπόλοιπες ...