Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μαμά, μαμάκα, μανούλα χρόνια πολλά!

Είναι η τρίτη φορά που γιορτάζω ως μαμά!
Δε θέλω να πω και να γράψω πολλά παρά μόνο ότι σε αγαπώ πολύ, σε λατρεύω. Σε λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που σε αγκάλιασα...

 Κάνω λάθη...δεν είμαι παντογνώστρια...
Δε μας έδωσαν και ένα λυσσάρι με τις απαντήσεις σε όλες τις απορίες και τις ερωτήσεις μας!

 Ουφ!

 Όμως αυτό που κατάλαβα είναι πως η αγάπη, η αγκαλιά και το γαργαλητό μέχρι δακρύων  κάνει τη ζωή τόσο ωραία, τόσο γλυκειά οσο εσύ!

 Χρονια πολλά σε όλες τις μανούλες!
Εσύ μου ετοίμασες μαζί μια πολύ όμορφη κάρτα στο παιδικό εργαστήριο Art2Art  με δυο χέρια που αγκαλιάζουν!
Έφτιαξα όμως κι εγώ μια κάρτα για τη δική μου μαμά!
Η μαμά μου (η γιαγιά σου δηλαδή) λατρεύει τα παγωτά!
Ιδού λοιπόν ένα παγωτό χωρίς θερμίδες!
Ευχόμαστε σε όλες τις μαμάδες του κόσμου χρόνια πολλά, γλυκά και δημιουργικά!
Και να θυμούνται πως έτσι κι αλλιώς είναι σούπερ μαμάδες χωρίς καμία αμφιβολία!
Φιλιά πολλά!

Σχόλια

  1. Unknown7 Μαΐου 2016 στις 5:33 π.μ.

    Χρόνια πολλά αγαπημένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Unknown7 Μαΐου 2016 στις 7:36 π.μ.

    Χρόνια μας πολλά γεμάτα χαρούμενες στιγμές με τα πιτσιρίκια μας και αγάπη για τον εαυτό μας! Να μην ξεχνάμε πώς χρειαζόμαστε και εμείς τον προσωπικό μας χρόνο και χώρο !!Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος7 Μαΐου 2016 στις 3:35 μ.μ.

    Χρόνια πολλά Super μαμά Σοφία!
    Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες! Να είμαστε καλά, να στεκόμαστε δίπλα στα παιδιά μας και να στηρίζουμε η μια την άλλη γιατί όλες έχουμε νομίζω, ένα κοινό στόχο: να μεγαλώσουμε γερά και ευτυχισμένα παιδιά!
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. https://forever-hugs.blogspot.com/10 Μαΐου 2016 στις 12:32 π.μ.

    Κορίτσια μου υπέροχα σας ευχαριστώ όλες!
    Εξτρα ευχούλες σε όλες σας! Διότι γιορτάζουμε κάθε μέρα!
    Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων...»

"Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων" ! Το ξέρεις; Φυσικά και το ξέρεις! Ειδικά όταν σε ακούω να γελάς στον ύπνο σου και φουσκώνω από ευτυχία!  Το είπε πριν από πολλά πολλά χρόνια ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ. Ο σκηνοθέτης, Δημήτρης Αδάμης , εμπνέεται  και παίρνει αφορμή αυτή την σχολική χρονιά, από τη διάσημη φράση του Σαίξπιρ και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών, το πιο απίστευτο όνειρο, το έργο που έχει ανέβει περισσότερες φορές στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο .  Σήμερα λοιπόν, παρακολουθήσαμε την πρώτη θεατρική παράσταση αυτού του φθινοπώρου στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ . Πρόκειται για το "ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη.   Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπιρ σε όλο τον κόσμο.   Η παράσταση είναι ειδικά φτιαγμένη για τα παιδιά, με μια ολοκαίνουρια διασκευή, με επταμελή θίασο και συστήνει τον σπουδαίο συγγραφέα μέσα από την ελαφρότητα ενός ψιθύρου. Ο Πουκ, το λατρεμέ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Σήμερα θα σου μιλήσω για τη μαμά μου.

Θυμάμαι τη μαμά μου... τα πρωινά που μας έντυνε για το σχολείο... εκείνο το σφίξιμο του αποχωρισμού που ένιωθα και την ανυπομονησία να έρθει το μεσημέρι. Που θα άνοιγε την πόρτα και θα την έβλεπα στο σπίτι, να συγυρίζει, να μαγειρεύει και να στρώνει το τραπέζι. Να τη βλέπω. Μου έφτανε. Θυμάμαι τη μαμά μου τα καλοκαίρια...στο μπαλκόνι να κεντά και εγώ να ετοιμάζομαι να πάω για παιχνίδι με τις φίλες μου για ώρες ατελείωτες. Θυμάμαι που μας φώναζε από το μπαλκόνι η μαμά για να επιστρέψουμε στο σπίτι. Πού να το ξέραμε τότε τι σήμαινε η κινητή τηλεφωνία; Θυμάμαι τις εκδρομές μας τα Σάββατα για μπάνιο στη Χαλκιδική. Χρόνια μετά η ίδια ανακάλυψε τις ομορφιές και της Πιερίας. Θυμάμαι τη γεύση της μερέντας στο ψωμί. Ήταν αλλιώτικη τότε.  Και θυμάμαι τον καιρό που εργαζόταν η μαμά τα μικρά αλλά πολύ δυνατά συναισθηματικά σημειώματα που γράφαμε η μία στην άλλη... "Φουφουκίτσα μου σ'αγαπώ πολύ. Δε θα αργήσω. Να με περιμένεις". Τους καλύτερους καφέδες τους έχω ...
2 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

Δάκρυα "πορτοκάλια"

Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!"  . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα