Είναι Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015. Πάει και ο Αυγουστάκος!
Εξακολουθεί να έχει υψηλές θερμοκρασίες. Ζέστη, ζέστη, ζέστη!
Τελευταία άρχισαν να εμφανίζονται κάποιες ανησυχίες σου. Και τα ερωτήματα πολύ καίρια.
- ΜΑΜΑ, ΤΙ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ;
Σου απαντώ και επαναλαμβάνεις ως συνήθως.
-Τι ώρα είναι μαμά;
-Η ώρα είναι μία...
-Μία...(λες εσύ).
Προφανώς αρχίζεις να εντοπίζεις καλύτερα τις δραστηριότητές σου μέσα στην ημέρα και θες να έχεις μια επαφή με το χρόνο :-)
Τα βράδια που καθόμαστε στο μπαλκόνι και "μελετάμε" τον ουρανό, το φεγγαράκι το λαμπρό και τα αεροπλάνα ανοίγεις τα ματάκια σου περισσότερο και με ρωτάς:
-Πού είναι ο θεούλης μαμά;
- Είναι ψηλά στον ουρανό...και προστατεύει όλα τα παιδάκια του κόσμου.
-Του κόσμου (επαναλαμβάνεις με το γλυκό στοματάκι σου).
***Ο θεουλης είσαι εσύ καρδούλα μου!
Είναι ώρα να επιστρέψω στη δουλειά!
Αργότερα, το μεσημέρι που θα γυρίσω στο σπίτι σου επιφυλλάσσω μια έκπληξη!
Φιλάκια ζυμαράκι μου!
Τί όμορφες οι βραδιές σας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις περιμένω πώς και πώς κάθε βράδυ Μάρθα!
ΑπάντησηΔιαγραφή