Είμαστε όλοι εν δυνάμει ανάπηροι.

Καλημέρα μικρή μου.

Σήμερα, 3 Δεκεμβρίου 2014, είναι η παγκόσμια ημέρα για τα άτομα με αναπηρία. 

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
7-10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από μια αναπηρία, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι με ειδικές ανάγκες. Το 80% κατ' εκτίμηση ζει σε αναπτυσσόμενες χώρες. Δυστυχώς  στην Ελλάδα τα στοιχεία είναι θλιβερά. Και στα νοσοκομεία και στους Δήμους δεν υπάρχει στοιχειώδης υποδομή για τα άτομα με αναπηρία.  

Αυτά τα στοιχεία αφορούν κυρίως τους μεγάλους. Όμως κι εσύ κάποτε θα μεγαλώσεις και θα ήθελα πολύ ήδη να ξέρεις ότι η διαφορετικότητα είναι δικαίωμα και πως είναι μια κατάσταση μέσα στη ζωή.

Δεν μπορούμε να είμαστε όλοι ίδιοι.

Άλλωστε σκέψου: είναι ίδια τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών μας; Τα αποδεχόμαστε έτσι κι αλλιώς ως διαφορετικά. Έτσι δεν είναι;

  Οι άνθρωποι που έχουν κινητικά προβλήματα ή οποιαδήποτε άλλη αναπηρία δε χρειάζονται τον οίκτο ή τη λύπη μας. Χρειάζονται το θαυμασμό μας. Να το θυμάσαι ζυμαράκι!

 Δε φαντάζεσαι πόσα πράγματα μπορείς να μάθεις από αυτούς τους ανθρώπους! 

Θα εκστασιαστείς με τη δύναμη της θέλησης που έχουν!

Είναι πιο δυνατή από τα πόδια, τα χέρια ή τα μάτια τους! Ειναι πιο δυνατή και από τη μιλιά τους ή την ακοή τους!

Έχω γνωρίσει και έχω ζήσει με άτομα με αναπηρία και νιώθω πολύ τυχερή! Έχω πολλά πράγματα να σου εξηγήσω ζυμαράκι!

 Θα περιμένω με ευλάβεια ως τότε κοριτσάκι μου και θα κάνω το παν για να μη στέκομαι εμπόδιο εγώ και οι διπλανοί μου απέναντι στα άτομα με οποιαδήποτε μορφής αναπηρία.

Για εμάς τους γονείς προτείνω να διαβάσουμε με τα παιδάκια μας αυτό το βιβλίο.

Αυτό που δε σου είπα ξέρεις ποιο είναι;
Πως όταν εμείς λέμε "δεν μπορώ" εκείνοι μας αποδεικνύουν ότι όλα είναι δυνατά.
Μαζί με εσένα θα το θυμάμαι κι εγώ κοριτσάκι μου και κάθε μέρα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ένα συνθηματάκι με φως θα μου λέει πως "είμαστε όλοι εν δυνάμει ανάπηροι".
Φιλώ τα βήματά σας ζυμαράκια του κόσμου.

Η μαμά
Σοφία.