Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Όταν η μαμά πάει στη δουλειά.

Δεν υπάρχει μαμά που να πηγαίνει στη δουλειά και να μη σκέφτεται το μικρό πλασματάκι της που άφησε στο σπίτι. Μία από αυτές είμαι κι εγώ. Κάθε παιδάκι έχει το χαρακτήρα του. Άλλο εκφράζεται με όλο του το είναι και άλλο προσαρμόζεται με το δικό του τρόπο. Με παίρνεις πλέον χαμπάρι πότε ξυπνάω για να ετοιμαστώ πρωί πρωί για τη δουλειά. Ξέρεις, μικρή μου, έχουν γραφτεί πολλά για τις εργαζόμενες μαμάδες. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Υπάρχουν μαμάδες που εργάζονται και χαίρονται για αυτό, υπάρχουν μαμάδες που εργάζονται και δε χαίρονται για αυτό και υπάρχουν  μαμάδες που δεν εργάζονται και είτε χαίρονται είτε δε χαίρονται για αυτό. Είδες; Είναι τόσο περίπλοκη η ζωή των μεγάλων! Εσύ ένα να θυμάσαι: Είμαι μαμά και χαίρομαι που μπορώ και έχω εργασία και Χαρά! Μια μέρα θα σου εξηγήσω το γιατί ;-) ΥΓ. Μπορεί να το έχεις καταλάβει ήδη.<3 (Φιλάκι, μααααααα)

Και με είπες "μαμάαααα".

Για να μην το ξεχάσω, γιατί και αυτό είναι σημαδιακό μαζί με πολλά άλλα, την ημέρα της ονομαστικής εορτής μου, 17 Σεπτεμβρίου 2014 εκεί λίγο μετά τις 21.30 με είπες καθαρά και ξάστερα "μαμάααααα....μαμά...μαμάαααααα". Ζυμαράκι ζυμαρένια μου έννοια μου.

19 μήνες μαζί!

Ξυπνάς με χειροκροτήματα. Κάτι μου ψιθυρίζεις. Μετά μου χαμογελάς. Γιαγκιάγκιιιιιιι είναι το φεγγαράκι (στη γλώσσα σου) Τι επιμονή να φας μόνη σου! Α, ναι! Πλέον στις δουλειές του σπιτιού έχω και εσένα για βοηθό! Α, και για πες μου πώς κάνει το αεροπλανάκι;;;; "Ββββββββββββββββββββββββββ....!" Χαιρετάμε τα αεροπλάνα που έρχονται και φεύγουν. Είναι το νέο σου νανούρισμα για το καλοκαίρι (το χειμώνα δεν ξέρω τι θα κάνουμε!). Ναι, ναι. Εννοείται πως σε αφήνω να προσπαθήσεις να ανοίξεις μόνη σου την πόρτα. Όταν δεις ότι δεν τα καταφέρνεις δίνεις τη σκυτάλη σε εμένα. Χαϊδεύεις τους σκύλους και τι γάτες και στέκεσαι με μεγάλο ενδιαφέρον να χαζέψεις βιτρίνες που έχουν εικόνες με ζωάκια. Τις προάλλες είδες σε μια κουρτίνα ζωγραφισμένο ένα σκυλάκι που φορούσε γυαλιά ηλίου. Μάλλον, έτσι εξηγείται η όρεξή σου να φορέσεις και εσύ τα δικά σου (μετά από καιρό που σου τα είχα αγοράσει και δεν έδινες σημασία). Φυσικά έχεις τρελή αγάπη για τις συσκευές τηλεφώνου και όλο και ...

18 μήνες φρρρρρρρρρ!!!!

Λες λογάκια. Τρελαίνεσαι να ακούς παραμυθάκια.  Χτυπάς ρυθμικά τα χεράκια σου για να σου τραγουδήσουμε! Ρουφάς με το καλαμάκι και δίνεις και σε εμένα να πιω! Οπωσδήποτε!!!! Α, ναι! Και τρώμε μαζί! Το βλέμμα αφοσίωσης που έχεις όταν προσπαθείς να πιάσεις μπουκίτσες με το πιρούνι δεν περιγράφεται! Φέτος το καλοκαίρι χάρηκες πολύ με τα θαλασσινά κύματα! Αγκαλιάαααααααααααααααααα...δείχνεις με τα χεράκια σου και αν δεις κάποιο άσχημο όνειρο μες στον ύπνο σου με ψάχνεις "μαμάααααα....μαμμμμμμ..." Αλήθεια, θα μου πεις τι βλέπεις στα όνειρά σου γλυκειά μου; Η μαμά σου στέλνει ένα τεράστιο φιλάκι "μαααααααα". Είμαι σίγουρη ότι θα είσαι ξυπνητή μόλις γυρίσω αργά το μεσημέρι. Γκια! = Τζα! 

17 μήνες

Τρέχεις. Δε σε προλαβαίνω! Λατρεύεις τις βόλτες, ό,τι ώρα και αν είναι! Κάνεις ντροπές και βρίσκεις καταφύγιο στην αγκαλιά μου. Μας φιλάς με τρυφερότητα. Μας χαϊδεύεις. Βρίσκεις κατευθείαν παρέα όπου και αν είμαστε. Προσαρμόζεσαι σε κάθε περιβάλλον. Γελάς. Ξεκαρδίζεσαι. Χορεύεις. Μιλάς τη δική σου γλώσσα. Στέλνεις φιλάκια. Χαιρετάς παντού τον κόσμο. Λατρεύεις και χαϊδεύεις τα ζώα τα βαβ και τα πα πα πα παααααα! Ξυπνάς μες στη νύχτα για να δουμε φωτογραφίες σου και να διαβάσουμε το βιβλίο με τα ζωάκια. Τρως στέρεες τροφές μόνη σου όπως και το γάλα σου. Ξεφυλλίζεις βιβλία και περιοδικά. Κρατάς σχεδόν ολόσωστα το στυλό και το μολύβι (αλλά τρως τη σβήστρα του μολυβιού στην άκρη). Λατρεύεις το κρυφτό. Αν έχω ξεχάσει κάτι θα φροντίσεις να μου το θυμίσεις. Σ'αγαπώ.

Εργασία και χαρά.

Η μαμά μου αγαπάει πολύ εμένα και  τη δουλειά της. Κι εγώ αγαπώ τη μαμά μου και  τα χαρτιά της. Μου αρέσει να τα τσαλακώνω και καμιά φορά να τα τρώω. Η μαμά μου δίνει μολύβια (ειδικά) για εμένα και μπορώ να τραβω γραμμές και να κάνω διάφορα σχήματα. Την περασμένη Κυριακή, πήγα μαζί με τη μαμά στη δουλειά της στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο για να ετοιμάσουμε την εκπομπή που λέγεται "Το Νησί της Ναυσικάς". Η μαμά λέει ότι αγαπάει πολύ αυτό το νησί και τη Ναυσικά, τη φίλη και συνάδελφό της. Η Ναυσικά με ξέρει και την ξέρω αλλά δεν έτυχε ακόμη να της μιλήσω κανονικά! Η Ναυσικά με αγαπάει πολύ και εγώ την αγαπώ γιατί περνάει πολύ όμορφα η μαμά μου στο νησί της! Πάντως χαίρομαι που αυτό το νησί είναι κοντά στο σπίτι μας και δεν αργεί η μαμά να επιστρέψει για αγκαλίτσες, βόλτες και φιλάκια. Ετοιμάσαμε λοιπόν κάτι που λέγεται "script" της εκπομπής. Εγώ έπαιζα με τους συναδέλφους της μαμάς και τα πληκτρολόγια πάνω στα γραφεία. Εδώ θα ήθελα να καταγγείλω τη μαμά που δε ...

Οι 16 μήνες σου.

Οι 16 μήνες σου είναι και δικοί μου. Γιατί μαζί σου είναι αλήθεια πως γεννήθηκα κι εγώ. Και προσπαθώ και θέλω να τα κάνω όλα σωστά. Όλες οι μαμάδες αυτό προσπαθούν. Αυτός είναι ο στόχος τους. Μα, ξέρω πως αυτό δε γίνεται πάντα. Εσύ όμως να ξέρεις ότι κάθε μέρα προσπαθώ και κάθε μέρα αναρωτιέμαι τι δεν έκανα καλά για να το φτιάξω καλύτερα αύριο. Όμως τώρα το καλοκαίρι, θα σε αφήνω να το διασκεδάζεις λίγο περισσότερο με τα νερά που σου αρέσει να τα ρίχνεις πάνω σου. Και τι ωραία η στιγμή που τάχα με βοηθάς να πλύνουμε το μπαλκόνι! Και τι ωραιότερη ακόμη η στιγμή που κάνεις καραμελίτσα το στοματάκι σου για να πιεις νερό με το αγαπημένο σου καλαμάκι! Σε ευχαριστώ Χαρά μου που γέμισες με καραμέλες και ζαχαρωτά την ψυχή μου! "Γκια!" - έτσι λες εσύ το "τζα"! Έρχομαιιιιιιιιιιιιιιιιι να λιώσω ακούγοντάς το...