Forever Hugs

Νομίζω πως η επέτειος του ΟΧΙ σου ταιριάζει πολύ. Άρνηση. Αντίσταση. Επίθεσηηηηηηηηηηηη χαχαχχαχα κάπως έτσι γίνονται οι διαπραγματεύσεις μαζί σου! Σήμερα στον παιδικό σταθμό κατασκευάσατε τη δική σας ελληνική σημαία και μιλήσατε και για τον πολιούχο της Θεσσαλονίκης, Άγιο Δημήτριο. Βέβαια, να σου θυμίσω ότι την περασμένη Κυριακή, φτιάξαμε μια χειροποίητη σημαία από απλό χαρτί ζωγραφικής, ένα ξυλάκι chopstick, σιλικόνη και αρκετό μπλε μαρκαδόρο. Μετά από λίγη ώρα η σημαιούλα έκανε φτερά! (δεν εκπλήσσομαι). Σου εξήγησα πάνω κάτω τι έγινε το 1940 και πώς ο Έλληνας στρατηγός είπε ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ στους Ιταλούς και σου αρέσει να το λες και να το ξαναλες. ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ Επιστρέφοντας σήμερα από τον παιδικό σταθμό και αφού είχες παρατηρήσει ότι σε πολλά μπαλκόνια κυμάτιζε η ελληνική σημαία, βιαζόσουν να την τοποθετήσουμε και εμείς στο δικό μας μπαλκόνι. Τη βάλαμε λοιπόν, τη στερεώσαμε καλά, χάρηκες πολύ και τη χάζευες από το παράθυρο. "Μαμά, η σημαία έχε...

Κάθε μέρα τα λόγια και οι ατάκες σου με αφήνουν "ατάκα κι επί τόπου" που λένε. "Είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου! Ναι, είσαι!" Έτσι μου είπες πριν λίγο και ειλικρινά δεν είναι ότι δεν το έχω ξανακούσει. Το έχω ξανακούσει. Είναι ο τόνος της επιβεβαίωσης που ήθελες να δώσεις. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα  από την αρχή (χαχαχα) Είναι Σάββατο. Το   λ α τ ρ ε ύ ο υ μ ε! Το αγαπάμε όσο τίποτα άλλο! Σήμερα έβρεχε και μείναμε μέσα (αύριο όμως ετοιμάσου. Θα πάμε στο θέατρο, όπως κάνουμε κάθε Κυριακή, παρόλο που δουλεύω από το μεσημέρι και μετά). Από το πρωί χουχουλιάζουμε, αγκαλιαζόμαστε, διαβάζουμε παραμύθια. Τώρα είναι η σειρά του "καλόκαρδου λύκου" να μας πει τις περιπέτειές του. Καφές, τσάι, ψώνια από το σούπερ μάρκετ (ε, να πάρουμε και λίγο αέρα) και μετά μέσα στο σπιτάκι μας, τη ζεστή φωλίτσα μας. "Μαμά, θα μου κάνεις μακαόνια;;;; Βουτύουυυυ" Έτοιμα, ζεστά. Και αυτά θαρρείς μυρίζουν "μαμά". ...

Κάθε πρωί πηγαίνουμε στον παιδικό σταθμό μαζί. Απολαμβάνουμε και οι δυο αυτή τη διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των παιδιών της ηλικίας σου (3,5ετών+) που μέχρι να βγούμε στην πόρτα καθυστερούμε θεέ μου τόσο πολύ!!! Μα γιατί;;;;; (ποιος μπορεί να μας εξηγήσει το λόγο;;;) Φυσικά και ακολουθώ διάφορα τρικ για να κάνω το ξύπνημα πιο ευχάριστο! Δεν τα καταφέρνω πάντα όμως! Τελοσπάντων. Το βασικό είναι και το πιο ευχάριστο, ότι πηγαίνεις με πολύ κέφι και ενθουσιασμό στον παιδικό σταθμό που βρίσκεται πολύ κοντά στη δουλειά μου. Τις περισσότερες φορές επιλέγουμε το λεωφορείο για τη μετακίνησή μας. Άλλες φορές, όταν βρέχει ή όταν απεργούν οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ παίρνουμε ταξί (ή όταν καμιά φορά τύχει να αργήσουμε). Τρέχεις με χαρά στην πόρτα του παιδικού σταθμού. Με χαρά μπαίνεις στην τάξη. Με χαρά βγαίνεις από εκεί. Αυτό οφείλεται κυρίως στις δασκάλες σου, που αγκαλιάζουν με τόση αγάπη και φροντίδα όλα τα παιδάκια... Συν τοις...