Forever Hugs

Οι 16 μήνες σου είναι και δικοί μου. Γιατί μαζί σου είναι αλήθεια πως γεννήθηκα κι εγώ. Και προσπαθώ και θέλω να τα κάνω όλα σωστά. Όλες οι μαμάδες αυτό προσπαθούν. Αυτός είναι ο στόχος τους. Μα, ξέρω πως αυτό δε γίνεται πάντα. Εσύ όμως να ξέρεις ότι κάθε μέρα προσπαθώ και κάθε μέρα αναρωτιέμαι τι δεν έκανα καλά για να το φτιάξω καλύτερα αύριο. Όμως τώρα το καλοκαίρι, θα σε αφήνω να το διασκεδάζεις λίγο περισσότερο με τα νερά που σου αρέσει να τα ρίχνεις πάνω σου. Και τι ωραία η στιγμή που τάχα με βοηθάς να πλύνουμε το μπαλκόνι! Και τι ωραιότερη ακόμη η στιγμή που κάνεις καραμελίτσα το στοματάκι σου για να πιεις νερό με το αγαπημένο σου καλαμάκι! Σε ευχαριστώ Χαρά μου που γέμισες με καραμέλες και ζαχαρωτά την ψυχή μου! "Γκια!" - έτσι λες εσύ το "τζα"! Έρχομαιιιιιιιιιιιιιιιιι να λιώσω ακούγοντάς το...

Τον συναντάς ξαφνικά χωρίς να είσαι υποψιασμένη. Στην αρχή δε σου φαίνεται και τόσο ενοχλητικός. Αργότερα αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που κάνει μερικές μαμάδες να ρωτούν και να απαντούν από μόνες τους για το μεγάλωμα του δικού σου παιδιού ή ακόμη χειρότερα τι είναι αυτό που τις κάνει να σου περιγράφουν - χωρίς να το ζητήσεις- για το πόσο καλές και σωστές είναι (μα είναι δυνατόν να νιώθεις ποτέ ότι κάνεις το σωστό όσο είσαι μάνα;;;;). 1. "...πάτε βόλτα;;; Δεν είναι ώρα για ύπνο;" (όχι καλή μου...κάθε μωρό έχει το δικό του ρολόι). 2. "...μήπως νυστάζει; τη βλέπω να τρίβει τα χεράκια της στο πρόσωπο..." (όχι καλή μου...μόλις πριν λίγα λεπτά ξύπνησε από έναν τρίωρο βαρβάτο ύπνο). 3. "Τα βγάλατε τα καλτσάκια, ε;" (εχμ...ναι ! Έχει 30 βαθμούς Κελσίου έξω ξέρεις!!!!) 4. "Την κακομαθαίνεις! Τι;;;; Πίνει ακόμη γάλα το βράδυ;;;; Δώσε τσάι να σωθείς!" (πρώτον: δε θέλω να σωθώ! Δεν τίθεται θέμα σωτηρίας!!!! δεύτερον: ακολουθώ τις συμβουλές...