Τα πορτοκάλια είναι νόστιμα, ειδικά εκείνα τα ζουμερά με τη γλυκόξινη γεύση. Έχουν βιταμίνες μα κυρίως έχουν μνήμες... Λίγους μήνες πριν φέρω στον κόσμο το παιδί μου, καθάριζα ένα ζουμερό πορτοκάλι. Τη λαχτάρα μου να το φάω διέκοψε η "παρέμβαση" του αδελφού μου του Δημήτρη. Έσπευσε να με ενημερώσει και να με προστατεύσει. "Σοφουλάκι, μην τρως πορτοκάλια τα βράδια! Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς! Θα νιώθεις κάψιμο!" . Στις μεταφορικές έννοιες της καθημερινότητας λέμε "σαν πορτοκάλια τα δάκρυά της..." Σε λίγο καιρό, τον Αύγουστο που θα έρθει, κλείνουμε 4 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη μας. Τέσσερα χρόνια χωρίς τον πολυαγαπημένο γιο της μάνας μας, τον αδελφό μου και θείο της κόρης μου...λάτρευε ο ένας τον άλλον...Λατρευόμασταν. Κάθε φορά, κάθε μέρα πριν φύγω για τη δουλειά, χώνω μέσα στην τσάντα μου ένα πορτοκάλι...
Γεια σας! Με λένε Σοφία ή μαμά Σοφία! Πριν από επτά χρόνια έγινα μαμά και σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία να καταγράφω τα έργα και τις ημέρες μας με την κόρη μου. Έτσι, έφτιαξα ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο για τη μητρότητα (αυτή την άγνωστη) και τη δική μου Χαρά αλλά και τα άλλα παιδιά. Με βασικό συστατικό τις αγκαλιές, που όπως λένε οι ειδικοί είναι η πρώτη και καλύτερη τροφή για το παιδί και τη μαμά. Στις αποσκευές υπάρχουν αγκαλιές! Εσύ; Πόσες αγκαλιές έδωσες και πήρες σήμερα;