Κου κου!
Α, ναι, ξέχασα να σου πω. Πολλές φορές αντί για "καλημέρα" λέω "κούκου". Το βρίσκω πιο ταιριαστό στη μητρική τρέλα μου!
Εσύ "φταις" για αυτό! χαχαχχαα
Λοιπόν, οι μέρες για το πρώτο παιδικό πάρτυ σου κοντεύουν!
"Θα γίνει χαμός, θα γίνει πανικός" λένε οι φίλοι και οι συγγενείς!
Δε σου κρύβω ότι και για εμένα είναι μια πολύ σημαντική στιγμή. Δηλαδή, πώς να σου το πω ζυμαράκι μου;;;; Είναι σα να είναι και το δικό μου πρώτο πάρτυ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, είσαι το πιο όμορφο πάρτυ της ζωής μου, ροδοφυλλένια μου!
Φυσικά, θα σου αφιερώσω ξεχωριστή ανάρτηση για το γενέθλιο πάρτυ σου!
Λοιπόν, και πάλι στο θέμα μας!
Κάθε μεσημέρι, που επιστρέφω από τη δουλειά στο σπίτι, πηγαίνουμε στην "μπέλιαααααααα" (δηλαδή την "κούνια-μπέλα" δηλαδή την παιδική χαρά).
Τώρα το χειμώνα, δε συναντάμε πολλά παιδάκια την ώρα που πηγαίνουμε εμείς... Δεν πειράζει όμως! Εμείς βρίσκουμε αμάτρητους τρόπους παιχνιδιού!
Εδώ και μέρες ανεβαίνεις τα σκαλιά για να πας στην τσουλήθρα. Μόλις φτάνεις στο "επίμαχο" σημείο, σταματάς, με κοιτάς και με φωνάζεις "μαμάαααααα!" για να σε βοηθήσω να τσουλήσεις!
Ωωωωωωωωωωπ!
Ακολουθεί ένας παντζουρλισμός χειροκροτημάτων!
Προχθές όμως, είχες άλλα σχέδια στο μυαλό σου. Έφτασες στο "επίμαχο" σημείο, με φώναξες αλλά τελικά δεν ήθελες τη βοηθειά μου! Τσούλησες εντελώς μόνη σου!!!!!
"Μπράβο Χαράααααααααα" (φώναξε η μαμά).
Αντε ξανά και άντε ξανά και ξανά και ξανά!
Η χαρά σου ήταν ανείπωτη. Και όταν ήρθε και ένα άλλο παιδάκι με τον παππού του, το παιχνίδι απογειώθηκε!
"Κούνια-μπέλιααααααα....πεπέλιαααααααααα"
Σ'αγαπώ!
Η μαμά.
Α, ναι, ξέχασα να σου πω. Πολλές φορές αντί για "καλημέρα" λέω "κούκου". Το βρίσκω πιο ταιριαστό στη μητρική τρέλα μου!
Εσύ "φταις" για αυτό! χαχαχχαα
Λοιπόν, οι μέρες για το πρώτο παιδικό πάρτυ σου κοντεύουν!
"Θα γίνει χαμός, θα γίνει πανικός" λένε οι φίλοι και οι συγγενείς!
Δε σου κρύβω ότι και για εμένα είναι μια πολύ σημαντική στιγμή. Δηλαδή, πώς να σου το πω ζυμαράκι μου;;;; Είναι σα να είναι και το δικό μου πρώτο πάρτυ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, είσαι το πιο όμορφο πάρτυ της ζωής μου, ροδοφυλλένια μου!
Φυσικά, θα σου αφιερώσω ξεχωριστή ανάρτηση για το γενέθλιο πάρτυ σου!
Λοιπόν, και πάλι στο θέμα μας!
Κάθε μεσημέρι, που επιστρέφω από τη δουλειά στο σπίτι, πηγαίνουμε στην "μπέλιαααααααα" (δηλαδή την "κούνια-μπέλα" δηλαδή την παιδική χαρά).
Εδώ και μέρες ανεβαίνεις τα σκαλιά για να πας στην τσουλήθρα. Μόλις φτάνεις στο "επίμαχο" σημείο, σταματάς, με κοιτάς και με φωνάζεις "μαμάαααααα!" για να σε βοηθήσω να τσουλήσεις!
Ωωωωωωωωωωπ!
Προχθές όμως, είχες άλλα σχέδια στο μυαλό σου. Έφτασες στο "επίμαχο" σημείο, με φώναξες αλλά τελικά δεν ήθελες τη βοηθειά μου! Τσούλησες εντελώς μόνη σου!!!!!
"Μπράβο Χαράααααααααα" (φώναξε η μαμά).
Αντε ξανά και άντε ξανά και ξανά και ξανά!
Η χαρά σου ήταν ανείπωτη. Και όταν ήρθε και ένα άλλο παιδάκι με τον παππού του, το παιχνίδι απογειώθηκε!
"Κούνια-μπέλιααααααα....πεπέλιαααααααααα"
Σ'αγαπώ!
Η μαμά.
τι όμορφα που τα περιγραφεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα έτσι να περνάτε!
πόση χαρά παίρνουμε από τα παιδάκια μας...και μας φεύγει και όλη κούραση...
φιλιά
Αλεξία
Καλημέρα Αλεξία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς όπως το σχολίασες εσύ! Φεύγουν όλα τα "ουφ"αλάκια!
Φιλιά!
και που να δεις αργοτερα που θα βλεπει αλλο παιδάκι στο επιμαχο σημείο και θα βιάζεται και θα φωνάζει "τσουλααααα"
ΑπάντησηΔιαγραφήαν δε αυτό το παιδάκι είναι κοριτσάκι, τότε καταλαβαίνεις τί τροπή παίρνει το όλο θεμα!
Κ εμεις σήμερα κάναμε πρώτη φορά τσουλήθρα κ κουνιες (η μπεμπα δηλ) κ ειμαι πολυ χαρούμενη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καλά που συναντιόμαστε όλες !!!!!
ΔιαγραφήΤι καλά που συναντιόμαστε όλες !!!!!
Διαγραφή